rĕdĭmĭor - Diatesi passiva
(rĕdĭmĭo, rĕdĭmis, redimii, redimitum, rĕdĭmīre)verbo transitivo IV coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
rĕdĭmĭor
II sing.
rĕdĭmīris, rĕdĭmīre
III sing.
rĕdĭmītur
I plur.
rĕdĭmīmur
II plur.
rĕdĭmimĭni
III plur.
rĕdĭmiuntur
IMPERFETTO
I sing.
rĕdĭmiēbar
II sing.
rĕdĭmiebāris, rĕdĭmiebāre
III sing.
rĕdĭmiebātur
I plur.
rĕdĭmiebāmur
II plur.
rĕdĭmiebamĭni
III plur.
rĕdĭmiebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
rĕdĭmĭar
II sing.
rĕdĭmiēris, rĕdĭmiēre
III sing.
rĕdĭmiētur
I plur.
rĕdĭmiēmur
II plur.
rĕdĭmiemĭni
III plur.
rĕdĭmientur
PERFETTO
I sing.
redimitus, –a, –um sum
II sing.
redimitus, –a, –um es
III sing.
redimitus, –a, –um est
I plur.
redimiti, –ae, –a sumus
II plur.
redimiti, –ae, –a estis
III plur.
redimiti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
redimitus, –a, –um eram
II sing.
redimitus, –a, –um eras
III sing.
redimitus, –a, –um erat
I plur.
redimiti, –ae, –a eramus
II plur.
redimiti, –ae, –a eratis
III plur.
redimiti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
redimitus, –a, –um ero
II sing.
redimitus, –a, –um eris
III sing.
redimitus, –a, –um erit
I plur.
redimiti, –ae, –a erimus
II plur.
redimiti, –ae, –a eritis
III plur.
redimiti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
rĕdĭmĭar
II sing.
rĕdĭmiāris, rĕdĭmiāre
III sing.
rĕdĭmiātur
I plur.
rĕdĭmiāmur
II plur.
rĕdĭmiamĭni
III plur.
rĕdĭmiantur
IMPERFETTO
I sing.
rĕdĭmīrer
II sing.
rĕdĭmirēris, redimiirēre
III sing.
rĕdĭmirētur
I plur.
rĕdĭmirēmur
II plur.
rĕdĭmirēmini
III plur.
rĕdĭmirentur
PERFETTO
I sing.
redimitus, –a, –um sim
II sing.
redimitus, –a, –um sis
III sing.
redimitus, –a, –um sit
I plur.
redimiti, –ae, –a simus
II plur.
redimiti, –ae, –a sitis
III plur.
redimiti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
redimitus, –a, –um essem
II sing.
redimitus, –a, –um esses
III sing.
redimitus, –a, –um esset
I plur.
redimiti, –ae, –a essemus
II plur.
redimiti, –ae, –a essetis
III plur.
redimiti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
rĕdĭmīre
II plur.
rĕdĭmimĭni
FUTURO
II sing.
rĕdĭmītor
III sing.
rĕdĭmītor
II plur.
–
III plur.
rĕdĭmiuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
redimitus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
rĕdĭmīri
PERFETTO
Singolare:
redimitus, –a, –um esse
Plurale:
redimiti, –ae, –a esse
FUTURO
redimitum esse
GERUNDIVO
rĕdĭmiendus, –a, –um
SUPINO
redimitu
Vedi la forma attiva di questo lemma
rĕdĭmĭor v. tr. IV coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android