rĕcĭtor - Diatesi passiva
(rĕcĭto, rĕcĭtas, recitavi, recitatum, rĕcĭtāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
rĕcĭtor
II sing.
rĕcĭtāris, rĕcĭtāre
III sing.
rĕcĭtātur
I plur.
rĕcĭtāmur
II plur.
rĕcĭtamĭni
III plur.
rĕcĭtantur
IMPERFETTO
I sing.
rĕcĭtābar
II sing.
rĕcĭtabāris, rĕcĭtabāre
III sing.
rĕcĭtabātur
I plur.
rĕcĭtabāmur
II plur.
rĕcĭtabamĭni
III plur.
rĕcĭtabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
rĕcĭtābor
II sing.
rĕcĭtabĕris, rĕcĭtabĕre
III sing.
rĕcĭtabĭtur
I plur.
rĕcĭtabĭmur
II plur.
rĕcĭtabimĭni
III plur.
rĕcĭtabuntur
PERFETTO
I sing.
recitatus, –a, –um sum
II sing.
recitatus, –a, –um es
III sing.
recitatus, –a, –um est
I plur.
recitati, –ae, –a sumus
II plur.
recitati, –ae, –a estis
III plur.
recitati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
recitatus, –a, –um eram
II sing.
recitatus, –a, –um eras
III sing.
recitatus, –a, –um erat
I plur.
recitati, –ae, –a eramus
II plur.
recitati, –ae, –a eratis
III plur.
recitati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
recitatus, –a, –um ero
II sing.
recitatus, –a, –um eris
III sing.
recitatus, –a, –um erit
I plur.
recitati, –ae, –a erimus
II plur.
recitati, –ae, –a eritis
III plur.
recitati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
rĕcĭter
II sing.
rĕcĭtēris, rĕcĭtēre
III sing.
rĕcĭtētur
I plur.
rĕcĭtēmur
II plur.
rĕcĭtemĭni
III plur.
rĕcĭtentur
IMPERFETTO
I sing.
rĕcĭtārer
II sing.
rĕcĭtarēris, rĕcĭtarēre
III sing.
rĕcĭtarētur
I plur.
rĕcĭtarēmur
II plur.
rĕcĭtaremĭni
III plur.
rĕcĭtarentur
PERFETTO
I sing.
recitatus, –a, –um sim
II sing.
recitatus, –a, –um sis
III sing.
recitatus, –a, –um sit
I plur.
recitati, –ae, –a simus
II plur.
recitati, –ae, –a sitis
III plur.
recitati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
recitatus, –a, –um essem
II sing.
recitatus, –a, –um esses
III sing.
recitatus, –a, –um esset
I plur.
recitati, –ae, –a essemus
II plur.
recitati, –ae, –a essetis
III plur.
recitati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
rĕcĭtāre
II plur.
rĕcĭtamĭni
FUTURO
II sing.
rĕcĭtātor
III sing.
rĕcĭtātor
II plur.
–
III plur.
rĕcĭtantor
PARTICIPIO
PERFETTO
recitatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
rĕcĭtāri
PERFETTO
Singolare:
recitatus, –a, –um esse
Plurale:
recitati, –ae, –a esse
FUTURO
recitatum esse
GERUNDIVO
rĕcĭtandus, –a, –um
SUPINO
recitatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
rĕcĭtor v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android