rĕcensĕor - Diatesi passiva

(rĕcensĕo, rĕcenses, recensui, recensum, rĕcensēre)

verbo transitivo II coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
rĕcensĕor
II sing.
rĕcensēris, rĕcensēre
III sing.
rĕcensētur
I plur.
rĕcensēmur
II plur.
rĕcensemĭni
III plur.
rĕcensentur
IMPERFETTO
I sing.
rĕcensēbar
II sing.
rĕcensebāris
III sing.
rĕcensebātur
I plur.
rĕcensebāmur
II plur.
rĕcensebamĭni
III plur.
rĕcensebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
rĕcensēbor
II sing.
rĕcensebĕris, rĕcensebĕre
III sing.
rĕcensebĭtur
I plur.
rĕcensebĭmur
II plur.
rĕcensebimĭni
III plur.
rĕcensebuntur
PERFETTO
I sing.
recensus o recensitus, –a, –um sum
II sing.
recensus o recensitus, –a, –um es
III sing.
recensus o recensitus, –a, –um est
I plur.
recensi o recensiti, –ae, –a sumus
II plur.
recensi o recensiti, –ae, –a estis
III plur.
recensi o recensiti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
recensus o recensitus, –a, –um eram
II sing.
recensus o recensitus, –a, –um eras
III sing.
recensus o recensitus, –a, –um erat
I plur.
recensi o recensiti, –ae, –a eramus
II plur.
recensi o recensiti, –ae, –a eratis
III plur.
recensi o recensiti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
recensus o recensitus, –a, –um ero
II sing.
recensus o recensitus, –a, –um eris
III sing.
recensus o recensitus, –a, –um erit
I plur.
recensi o recensiti, –ae, –a erimus
II plur.
recensi o recensiti, –ae, –a eritis
III plur.
recensi o recensiti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
rĕcensĕar
II sing.
rĕcenseāris, rĕcenseāre
III sing.
rĕcenseātur
I plur.
rĕcenseāmur
II plur.
rĕcenseamĭni
III plur.
rĕcenseantur
IMPERFETTO
I sing.
rĕcensērer
II sing.
rĕcenserēris, rĕcenserēre
III sing.
rĕcenserētur
I plur.
rĕcenserēmur
II plur.
rĕcenseremĭni
III plur.
rĕcenserentur
PERFETTO
I sing.
recensus o recensitus, –a, –um sim
II sing.
recensus o recensitus, –a, –um sis
III sing.
recensus o recensitus, –a, –um sit
I plur.
recensi o recensiti, –ae, –a simus
II plur.
recensi o recensiti, –ae, –a sitis
III plur.
recensi o recensiti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
recensus o recensitus, –a, –um essem
II sing.
recensus o recensitus, –a, –um esses
III sing.
recensus o recensitus, –a, –um esset
I plur.
recensi o recensiti, –ae, –a essemus
II plur.
recensi o recensiti, –ae, –a essetis
III plur.
recensi o recensiti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
rĕcensēre
II plur.
rĕcensemĭni
FUTURO
II sing.
rĕcensētor
III sing.
rĕcensētor
II plur.
III plur.
rĕcensentor
PARTICIPIO
PERFETTO
recensus o recensitus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
rĕcensēri
PERFETTO
Singolare:
recensus o recensitus, –a, –um esse
Plurale:
recensi o recensiti, –ae, –a esse
FUTURO
recensum esse o recensitum esse
GERUNDIVO
rĕcensendus, –a, –um
SUPINO
recensu o recensitu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:RECENSEOR100}}
---CACHE---