rādīcor - Diatesi attiva
(rādīcor, rādīcāris, radicatus sum, rādīcāri)verbo intransitivo deponente I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
rādīcor
II sing.
rādīcāris, rādīcāre
III sing.
rādīcātur
I plur.
rādīcāmur
II plur.
rādīcamĭni
III plur.
rādīcantur
IMPERFETTO
I sing.
rādīcābar
II sing.
rādīcabāris, rādīcabāre
III sing.
rādīcabātur
I plur.
rādīcabāmus
II plur.
rādīcabamĭni
III plur.
rādīcantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
rādīcābor
II sing.
rādīcabĕris, rādīcabĕre
III sing.
rādīcabĭtur
I plur.
rādīcabĭmur
II plur.
rādīcabimĭni
III plur.
rādīcabuntur
PERFETTO
I sing.
radicatus, –a, –um sum
II sing.
radicatus, –a, –um es
III sing.
radicatus, –a, –um est
I plur.
radicati, –ae, –a sumus
II plur.
radicati, –ae, –a estis
III plur.
radicati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
radicatus, –a, –um eram
II sing.
radicatus, –a, –um eras
III sing.
radicatus, –a, –um erat
I plur.
radicati, –ae, –a eramus
II plur.
radicati, –ae, –a eratis
III plur.
radicati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
radicatus, –a, –um ero
II sing.
radicatus, –a, –um eris
III sing.
radicatus, –a, –um erit
I plur.
radicati, –ae, –a erimus
II plur.
radicati, –ae, –a eritis
III plur.
radicati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
rādīcer
II sing.
rādīcēris, rādīcēre
III sing.
rādīcētur
I plur.
rādīcēmur
II plur.
rādīcemĭni
III plur.
rādīcentur
IMPERFETTO
I sing.
rādīcārer
II sing.
rādīcarēris, rādīcarēre
III sing.
rādīcarētur
I plur.
rādīcāremur
II plur.
rādīcaremĭni
III plur.
rādīcarentur
PERFETTO
I sing.
radicatus, –a, –um sim
II sing.
radicatus, –a, –um sis
III sing.
radicatus, –a, –um sit
I plur.
radicati, –ae, –a simus
II plur.
radicati, –ae, –a sitis
III plur.
radicati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
radicatus, –a, –um essem
II sing.
radicatus, –a, –um esses
III sing.
radicatus, –a, –um esset
I plur.
radicati, –ae, –a essemus
II plur.
radicati, –ae, –a essetis
III plur.
radicati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
rādīcāre
II plur.
rādīcamĭni
FUTURO
II sing.
rādīcātor
III sing.
rādīcātor
II plur.
–
III plur.
rādīcantor
INFINITO
PRESENTE
rādīcāri
PERFETTO
Singolare:
radicatus, –a, –um esse
Plurale:
radicati, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
radicatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
radicatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
rādīcans, –antis
FUTURO
radicatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
radicatum
Passivo:
–
GERUNDIO
Genitivo:
rādīcandi
Dativo:
rādīcando
Accusativo:
rādīcandum
Ablativo:
rādīcando
GERUNDIVO
–
rādīcor v. intr. dep. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android