pŭtrĕfĭo - Diatesi passiva
(pŭtrĕfăcĭo, pŭtrĕfăcis, putrefeci, putrefactum, pŭtrĕfăcĕre)verbo transitivo III coniugazione in -io
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
pŭtrĕfĭo
II sing.
pŭtrĕfis
III sing.
pŭtrĕfit
I plur.
pŭtrĕfīmus
II plur.
pŭtrĕfītis
III plur.
pŭtrĕfiunt
IMPERFETTO
I sing.
pŭtrĕfiēbam
II sing.
pŭtrĕfiēbas
III sing.
pŭtrĕfiēbat
I plur.
pŭtrĕfiebāmus
II plur.
pŭtrĕfiebātis
III plur.
pŭtrĕfiēbant
FUTURO SEMPLICE
I sing.
pŭtrĕfĭam
II sing.
pŭtrĕfĭes
III sing.
pŭtrĕfĭet
I plur.
pŭtrĕfiēmus
II plur.
pŭtrĕfiētis
III plur.
pŭtrĕfĭent
PERFETTO
I sing.
putrefactus, –a, –um sum
II sing.
putrefactus, –a, –um es
III sing.
putrefactus, –a, –um est
I plur.
putrefacti, –ae, –a sumus
II plur.
putrefacti, –ae, –a estis
III plur.
putrefacti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
putrefactus, –a, –um eram
II sing.
putrefactus, –a, –um eras
III sing.
putrefactus, –a, –um erat
I plur.
putrefacti, –ae, –a eramus
II plur.
putrefacti, –ae, –a eratis
III plur.
putrefacti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
putrefactus, –a, –um ero
II sing.
putrefactus, –a, –um eris
III sing.
putrefactus, –a, –um erit
I plur.
putrefacti, –ae, –a erimus
II plur.
putrefacti, –ae, –a eritis
III plur.
putrefacti, –ae, –a erunt
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
pŭtrĕfĭam
II sing.
pŭtrĕfĭas
III sing.
pŭtrĕfĭat
I plur.
pŭtrĕfiāmus
II plur.
pŭtrĕfiātis
III plur.
pŭtrĕfĭant
IMPERFETTO
I sing.
pŭtrĕfiĕrem
II sing.
pŭtrĕfiĕres
III sing.
pŭtrĕfiĕret
I plur.
pŭtrĕferēmus
II plur.
pŭtrĕferētis
III plur.
pŭtrĕfĕrent
PERFETTO
I sing.
putrefactus, –a, –um sim
II sing.
putrefactus, –a, –um sis
III sing.
putrefactus, –a, –um sit
I plur.
putrefacti, –ae, –a simus
II plur.
putrefacti, –ae, –a sitis
III plur.
putrefacti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
putrefactus, –a, –um essem
II sing.
putrefactus, –a, –um esses
III sing.
putrefactus, –a, –um esset
I plur.
putrefacti, –ae, –a essemus
II plur.
putrefacti, –ae, –a essetis
III plur.
putrefacti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
pŭtrĕfi
II plur.
pŭtrĕfĭte
FUTURO
II sing.
pŭtrĕfĭto
III sing.
pŭtrĕfĭto
II plur.
pŭtrĕfitōte
III plur.
–
PARTICIPIO
PRESENTE
–
FUTURO
pŭtrĕfuturus, –a, –um
SUPINO
Attivo:
putrefactum
Passivo:
putrefactu
INFINITO
PRESENTE
pŭtrĕfieri
PERFETTO
Singolare:
putrefactus, –a, –um esse
Plurale:
putrefacti, –ae, –a esse
FUTURO
Attivo:
pŭtrĕfurum, –am, –um esse, pŭtrĕfuros, –as, –a esse
Passivo:
putrefactum, –am, –um iri, putrefactos, –as, –a iri
GERUNDIO
Genitivo:
–
Dativo:
–
Accusativo:
–
Ablativo:
–
GERUNDIVO
pŭtrĕfăciendus, –a, –um
Vedi la forma attiva di questo lemma
pŭtrĕfĭo v. tr. III coniug. in -io
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android