Donazione

pūmĭcor - Diatesi passiva

(pūmĭco, pūmĭcas, pumicavi, pumicatum, pūmĭcāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
pūmĭcor
II sing.
pūmĭcāris, pūmĭcāre
III sing.
pūmĭcātur
I plur.
pūmĭcāmur
II plur.
pūmĭcamĭni
III plur.
pūmĭcantur
IMPERFETTO
I sing.
pūmĭcābar
II sing.
pūmĭcabāris, pūmĭcabāre
III sing.
pūmĭcabātur
I plur.
pūmĭcabāmur
II plur.
pūmĭcabamĭni
III plur.
pūmĭcabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
pūmĭcābor
II sing.
pūmĭcabĕris, pūmĭcabĕre
III sing.
pūmĭcabĭtur
I plur.
pūmĭcabĭmur
II plur.
pūmĭcabimĭni
III plur.
pūmĭcabuntur
PERFETTO
I sing.
pumicatus, –a, –um sum
II sing.
pumicatus, –a, –um es
III sing.
pumicatus, –a, –um est
I plur.
pumicati, –ae, –a sumus
II plur.
pumicati, –ae, –a estis
III plur.
pumicati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
pumicatus, –a, –um eram
II sing.
pumicatus, –a, –um eras
III sing.
pumicatus, –a, –um erat
I plur.
pumicati, –ae, –a eramus
II plur.
pumicati, –ae, –a eratis
III plur.
pumicati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
pumicatus, –a, –um ero
II sing.
pumicatus, –a, –um eris
III sing.
pumicatus, –a, –um erit
I plur.
pumicati, –ae, –a erimus
II plur.
pumicati, –ae, –a eritis
III plur.
pumicati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
pūmĭcer
II sing.
pūmĭcēris, pūmĭcēre
III sing.
pūmĭcētur
I plur.
pūmĭcēmur
II plur.
pūmĭcemĭni
III plur.
pūmĭcentur
IMPERFETTO
I sing.
pūmĭcārer
II sing.
pūmĭcarēris, pūmĭcarēre
III sing.
pūmĭcarētur
I plur.
pūmĭcarēmur
II plur.
pūmĭcaremĭni
III plur.
pūmĭcarentur
PERFETTO
I sing.
pumicatus, –a, –um sim
II sing.
pumicatus, –a, –um sis
III sing.
pumicatus, –a, –um sit
I plur.
pumicati, –ae, –a simus
II plur.
pumicati, –ae, –a sitis
III plur.
pumicati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
pumicatus, –a, –um essem
II sing.
pumicatus, –a, –um esses
III sing.
pumicatus, –a, –um esset
I plur.
pumicati, –ae, –a essemus
II plur.
pumicati, –ae, –a essetis
III plur.
pumicati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
pūmĭcāre
II plur.
pūmĭcamĭni
FUTURO
II sing.
pūmĭcātor
III sing.
pūmĭcātor
II plur.
–
III plur.
pūmĭcantor
PARTICIPIO
PERFETTO
pumicatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
pūmĭcāri
PERFETTO
Singolare:
pumicatus, –a, –um esse
Plurale:
pumicati, –ae, –a esse
FUTURO
pumicatum esse
GERUNDIVO
pūmĭcandus, –a, –um
SUPINO
pumicatu

Vedi la forma attiva di questo lemma

‹ pūmĭco
pūmĭcōsus ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
pumicatūrūs agg. part. fut.
pumicatus agg. part. perf. I cl.
pumicatus agg. inf. perf.
pūmĭcĕus agg. I cl.
pūmĭco v. tr. I coniug.
pūmĭcor v. tr. I coniug.
pūmĭcōsus agg. I cl.
pūmĭlĕus agg. I cl.
pūmĭlĭo sost. masch. e femm. III decl.
pūmĭlĭus sost. masch. II decl.
pūmĭlus sost. masch. II decl.
pūmĭlus agg. I cl.
puncta sost. femm. I decl.
punctātim avv.
punctātōrĭŏla sost. femm. I decl.
punctillum Sost. nt. II decl.
punctim avv.
punctĭo sost. femm. III decl.
punctĭuncŭla sost. femm. I decl.
punctŭlum Sost. nt. II decl.
{{ID:PUMICOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android