pūmĭcor - Diatesi passiva

(pūmĭco, pūmĭcas, pumicavi, pumicatum, pūmĭcāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
pūmĭcor
II sing.
pūmĭcāris, pūmĭcāre
III sing.
pūmĭcātur
I plur.
pūmĭcāmur
II plur.
pūmĭcamĭni
III plur.
pūmĭcantur
IMPERFETTO
I sing.
pūmĭcābar
II sing.
pūmĭcabāris, pūmĭcabāre
III sing.
pūmĭcabātur
I plur.
pūmĭcabāmur
II plur.
pūmĭcabamĭni
III plur.
pūmĭcabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
pūmĭcābor
II sing.
pūmĭcabĕris, pūmĭcabĕre
III sing.
pūmĭcabĭtur
I plur.
pūmĭcabĭmur
II plur.
pūmĭcabimĭni
III plur.
pūmĭcabuntur
PERFETTO
I sing.
pumicatus, –a, –um sum
II sing.
pumicatus, –a, –um es
III sing.
pumicatus, –a, –um est
I plur.
pumicati, –ae, –a sumus
II plur.
pumicati, –ae, –a estis
III plur.
pumicati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
pumicatus, –a, –um eram
II sing.
pumicatus, –a, –um eras
III sing.
pumicatus, –a, –um erat
I plur.
pumicati, –ae, –a eramus
II plur.
pumicati, –ae, –a eratis
III plur.
pumicati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
pumicatus, –a, –um ero
II sing.
pumicatus, –a, –um eris
III sing.
pumicatus, –a, –um erit
I plur.
pumicati, –ae, –a erimus
II plur.
pumicati, –ae, –a eritis
III plur.
pumicati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
pūmĭcer
II sing.
pūmĭcēris, pūmĭcēre
III sing.
pūmĭcētur
I plur.
pūmĭcēmur
II plur.
pūmĭcemĭni
III plur.
pūmĭcentur
IMPERFETTO
I sing.
pūmĭcārer
II sing.
pūmĭcarēris, pūmĭcarēre
III sing.
pūmĭcarētur
I plur.
pūmĭcarēmur
II plur.
pūmĭcaremĭni
III plur.
pūmĭcarentur
PERFETTO
I sing.
pumicatus, –a, –um sim
II sing.
pumicatus, –a, –um sis
III sing.
pumicatus, –a, –um sit
I plur.
pumicati, –ae, –a simus
II plur.
pumicati, –ae, –a sitis
III plur.
pumicati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
pumicatus, –a, –um essem
II sing.
pumicatus, –a, –um esses
III sing.
pumicatus, –a, –um esset
I plur.
pumicati, –ae, –a essemus
II plur.
pumicati, –ae, –a essetis
III plur.
pumicati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
pūmĭcāre
II plur.
pūmĭcamĭni
FUTURO
II sing.
pūmĭcātor
III sing.
pūmĭcātor
II plur.
III plur.
pūmĭcantor
PARTICIPIO
PERFETTO
pumicatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
pūmĭcāri
PERFETTO
Singolare:
pumicatus, –a, –um esse
Plurale:
pumicati, –ae, –a esse
FUTURO
pumicatum esse
GERUNDIVO
pūmĭcandus, –a, –um
SUPINO
pumicatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:PUMICOR100}}