pūblĭcor - Diatesi passiva
(pūblĭco, pūblĭcas, publicavi, publicatum, pūblĭcāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
pūblĭcor
II sing.
pūblĭcāris, pūblĭcāre
III sing.
pūblĭcātur
I plur.
pūblĭcāmur
II plur.
pūblĭcamĭni
III plur.
pūblĭcantur
IMPERFETTO
I sing.
pūblĭcābar
II sing.
pūblĭcabāris, pūblĭcabāre
III sing.
pūblĭcabātur
I plur.
pūblĭcabāmur
II plur.
pūblĭcabamĭni
III plur.
pūblĭcabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
pūblĭcābor
II sing.
pūblĭcabĕris, pūblĭcabĕre
III sing.
pūblĭcabĭtur
I plur.
pūblĭcabĭmur
II plur.
pūblĭcabimĭni
III plur.
pūblĭcabuntur
PERFETTO
I sing.
publicatus, –a, –um sum
II sing.
publicatus, –a, –um es
III sing.
publicatus, –a, –um est
I plur.
publicati, –ae, –a sumus
II plur.
publicati, –ae, –a estis
III plur.
publicati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
publicatus, –a, –um eram
II sing.
publicatus, –a, –um eras
III sing.
publicatus, –a, –um erat
I plur.
publicati, –ae, –a eramus
II plur.
publicati, –ae, –a eratis
III plur.
publicati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
publicatus, –a, –um ero
II sing.
publicatus, –a, –um eris
III sing.
publicatus, –a, –um erit
I plur.
publicati, –ae, –a erimus
II plur.
publicati, –ae, –a eritis
III plur.
publicati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
pūblĭcer
II sing.
pūblĭcēris, pūblĭcēre
III sing.
pūblĭcētur
I plur.
pūblĭcēmur
II plur.
pūblĭcemĭni
III plur.
pūblĭcentur
IMPERFETTO
I sing.
pūblĭcārer
II sing.
pūblĭcarēris, pūblĭcarēre
III sing.
pūblĭcarētur
I plur.
pūblĭcarēmur
II plur.
pūblĭcaremĭni
III plur.
pūblĭcarentur
PERFETTO
I sing.
publicatus, –a, –um sim
II sing.
publicatus, –a, –um sis
III sing.
publicatus, –a, –um sit
I plur.
publicati, –ae, –a simus
II plur.
publicati, –ae, –a sitis
III plur.
publicati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
publicatus, –a, –um essem
II sing.
publicatus, –a, –um esses
III sing.
publicatus, –a, –um esset
I plur.
publicati, –ae, –a essemus
II plur.
publicati, –ae, –a essetis
III plur.
publicati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
pūblĭcāre
II plur.
pūblĭcamĭni
FUTURO
II sing.
pūblĭcātor
III sing.
pūblĭcātor
II plur.
–
III plur.
pūblĭcantor
PARTICIPIO
PERFETTO
publicatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
pūblĭcāri
PERFETTO
Singolare:
publicatus, –a, –um esse
Plurale:
publicati, –ae, –a esse
FUTURO
publicatum esse
GERUNDIVO
pūblĭcandus, –a, –um
SUPINO
publicatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
pūblĭcor v. tr. I coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android