prōvŏcor - Diatesi passiva

(prōvŏco, prōvŏcas, provocavi, provocatum, prōvŏcāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
prōvŏcor
II sing.
prōvŏcāris, prōvŏcāre
III sing.
prōvŏcātur
I plur.
prōvŏcāmur
II plur.
prōvŏcamĭni
III plur.
prōvŏcantur
IMPERFETTO
I sing.
prōvŏcābar
II sing.
prōvŏcabāris, prōvŏcabāre
III sing.
prōvŏcabātur
I plur.
prōvŏcabāmur
II plur.
prōvŏcabamĭni
III plur.
prōvŏcabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
prōvŏcābor
II sing.
prōvŏcabĕris, prōvŏcabĕre
III sing.
prōvŏcabĭtur
I plur.
prōvŏcabĭmur
II plur.
prōvŏcabimĭni
III plur.
prōvŏcabuntur
PERFETTO
I sing.
provocatus, –a, –um sum
II sing.
provocatus, –a, –um es
III sing.
provocatus, –a, –um est
I plur.
provocati, –ae, –a sumus
II plur.
provocati, –ae, –a estis
III plur.
provocati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
provocatus, –a, –um eram
II sing.
provocatus, –a, –um eras
III sing.
provocatus, –a, –um erat
I plur.
provocati, –ae, –a eramus
II plur.
provocati, –ae, –a eratis
III plur.
provocati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
provocatus, –a, –um ero
II sing.
provocatus, –a, –um eris
III sing.
provocatus, –a, –um erit
I plur.
provocati, –ae, –a erimus
II plur.
provocati, –ae, –a eritis
III plur.
provocati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
prōvŏcer
II sing.
prōvŏcēris, prōvŏcēre
III sing.
prōvŏcētur
I plur.
prōvŏcēmur
II plur.
prōvŏcemĭni
III plur.
prōvŏcentur
IMPERFETTO
I sing.
prōvŏcārer
II sing.
prōvŏcarēris, prōvŏcarēre
III sing.
prōvŏcarētur
I plur.
prōvŏcarēmur
II plur.
prōvŏcaremĭni
III plur.
prōvŏcarentur
PERFETTO
I sing.
provocatus, –a, –um sim
II sing.
provocatus, –a, –um sis
III sing.
provocatus, –a, –um sit
I plur.
provocati, –ae, –a simus
II plur.
provocati, –ae, –a sitis
III plur.
provocati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
provocatus, –a, –um essem
II sing.
provocatus, –a, –um esses
III sing.
provocatus, –a, –um esset
I plur.
provocati, –ae, –a essemus
II plur.
provocati, –ae, –a essetis
III plur.
provocati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
prōvŏcāre
II plur.
prōvŏcamĭni
FUTURO
II sing.
prōvŏcātor
III sing.
prōvŏcātor
II plur.
III plur.
prōvŏcantor
PARTICIPIO
PERFETTO
provocatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
prōvŏcāri
PERFETTO
Singolare:
provocatus, –a, –um esse
Plurale:
provocati, –ae, –a esse
FUTURO
provocatum esse
GERUNDIVO
prōvŏcandus, –a, –um
SUPINO
provocatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:PROVOCOR100}}
---CACHE---