prōvĭdĕor - Diatesi passiva

(prōvĭdĕo, prōvĭdes, providi, provisum, prōvĭdēre)

verbo transitivo e intransitivo II coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
prōvĭdĕor
II sing.
prōvĭdēris, prōvĭdēre
III sing.
prōvĭdētur
I plur.
prōvĭdēmur
II plur.
prōvĭdemĭni
III plur.
prōvĭdentur
IMPERFETTO
I sing.
prōvĭdēbar
II sing.
prōvĭdebāris, prōvĭdebāre
III sing.
prōvĭdebātur
I plur.
prōvĭdebāmur
II plur.
prōvĭdebamĭni
III plur.
prōvĭdebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
prōvĭdēbor
II sing.
prōvĭdebĕris, prōvĭdebĕre
III sing.
prōvĭdebĭtur
I plur.
prōvĭdebĭmur
II plur.
prōvĭdebimĭni
III plur.
prōvĭdebuntur
PERFETTO
I sing.
provisus, –a, –um sum
II sing.
provisus, –a, –um es
III sing.
provisus, –a, –um est
I plur.
provisi, –ae, –a sumus
II plur.
provisi, –ae, –a estis
III plur.
provisi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
provisus, –a, –um eram
II sing.
provisus, –a, –um eras
III sing.
provisus, –a, –um erat
I plur.
provisi, –ae, –a eramus
II plur.
provisi, –ae, –a eratis
III plur.
provisi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
provisus, –a, –um ero
II sing.
provisus, –a, –um eris
III sing.
provisus, –a, –um erit
I plur.
provisi, –ae, –a erimus
II plur.
provisi, –ae, –a eritis
III plur.
provisi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
prōvĭdĕar
II sing.
prōvĭdeāris, prōvĭdeāre
III sing.
prōvĭdeātur
I plur.
prōvĭdeāmur
II plur.
prōvĭdeamĭni
III plur.
prōvĭdeantur
IMPERFETTO
I sing.
prōvĭdērer
II sing.
prōvĭderēris, prōvĭderēre
III sing.
prōvĭderētur
I plur.
prōvĭderēmur
II plur.
prōvĭderemĭni
III plur.
prōvĭderentur
PERFETTO
I sing.
provisus, –a, –um sim
II sing.
provisus, –a, –um sis
III sing.
provisus, –a, –um sit
I plur.
provisi, –ae, –a simus
II plur.
provisi, –ae, –a sitis
III plur.
provisi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
provisus, –a, –um essem
II sing.
provisus, –a, –um esses
III sing.
provisus, –a, –um esset
I plur.
provisi, –ae, –a essemus
II plur.
provisi, –ae, –a essetis
III plur.
provisi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
prōvĭdēre
II plur.
prōvĭdemĭni
FUTURO
II sing.
prōvĭdētor
III sing.
prōvĭdētor
II plur.
III plur.
prōvĭdentor
PARTICIPIO
PERFETTO
provisus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
prōvĭdēri
PERFETTO
Singolare:
provisus, –a, –um esse
Plurale:
provisi, –ae, –a esse
FUTURO
provisum esse
GERUNDIVO
prōvĭdendus, –a, –um
SUPINO
provisu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:PROVIDEOR100}}
---CACHE---