prōrŭor - Diatesi passiva

(prōrŭo, prōrŭis, prorui, prorutum, prōrŭĕre)

verbo transitivo e intransitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
prōrŭor
II sing.
prōrŭĕris, prōrŭĕre
III sing.
prōrŭĭtur
I plur.
prōrŭĭmur
II plur.
prōrŭimĭni
III plur.
prōrŭuntur
IMPERFETTO
I sing.
prōrŭēbar
II sing.
prōrŭebāris, prōrŭebāre
III sing.
prōrŭebātur
I plur.
prōrŭebāmur
II plur.
prōrŭebamĭni
III plur.
prōrŭebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
prōrŭar
II sing.
prōrŭēris, prōrŭēre
III sing.
prōrŭētur
I plur.
prōrŭēmur
II plur.
prōrŭemĭni
III plur.
prōrŭentur
PERFETTO
I sing.
prorutus, –a, –um sum
II sing.
prorutus, –a, –um es
III sing.
prorutus, –a, –um est
I plur.
proruti, –ae, –a sumus
II plur.
proruti, –ae, –a estis
III plur.
proruti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
prorutus, –a, –um eram
II sing.
prorutus, –a, –um eras
III sing.
prorutus, –a, –um erat
I plur.
proruti, –ae, –a eramus
II plur.
proruti, –ae, –a eratis
III plur.
proruti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
prorutus, –a, –um ero
II sing.
prorutus, –a, –um eris
III sing.
prorutus, –a, –um erit
I plur.
proruti, –ae, –a erimus
II plur.
proruti, –ae, –a eritis
III plur.
proruti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
prōrŭar
II sing.
prōrŭāris, prōrŭāre
III sing.
prōrŭātur
I plur.
prōrŭāmur
II plur.
prōrŭamĭni
III plur.
prōrŭantur
IMPERFETTO
I sing.
prōrŭĕrer
II sing.
prōrŭerēris, prōrŭerēre
III sing.
prōrŭerētur
I plur.
prōrŭerēmur
II plur.
prōrŭeremĭni
III plur.
prōrŭerentur
PERFETTO
I sing.
prorutus, –a, –um sim
II sing.
prorutus, –a, –um sis
III sing.
prorutus, –a, –um sit
I plur.
proruti, –ae, –a simus
II plur.
proruti, –ae, –a sitis
III plur.
proruti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
prorutus, –a, –um essem
II sing.
prorutus, –a, –um esses
III sing.
prorutus, –a, –um esset
I plur.
proruti, –ae, –a essemus
II plur.
proruti, –ae, –a essetis
III plur.
proruti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
prōrŭĕre
II plur.
prōrŭĭmini
FUTURO
II sing.
prōrŭĭtor
III sing.
prōrŭĭtor
II plur.
III plur.
prōrŭuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
prorutus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
prōrŭi
PERFETTO
Singolare:
prorutus, –a, –um esse
Plurale:
proruti, –ae, –a esse
FUTURO
prorutum esse
GERUNDIVO
prōrŭendus, –a, –um
SUPINO
prorutu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:PRORUOR100}}
---CACHE---