Donazione

prŏphētans


aggettivo participio presente II classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
prŏphētans
Gen.
prŏphētantis
Dat.
prŏphētanti
Acc.
prŏphētantem
Abl.
prŏphētans
Voc.
prŏphētanti
PLURALE
Nom.
prŏphētantes
Gen.
prŏphētantium
Dat.
prŏphētantibus
Acc.
prŏphētantes
Abl.
prŏphētantes
Voc.
prŏphētantibus
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
prŏphētans
Gen.
prŏphētantis
Dat.
prŏphētanti
Acc.
prŏphētantem
Abl.
prŏphētans
Voc.
prŏphētanti
PLURALE
Nom.
prŏphētantes
Gen.
prŏphētantium
Dat.
prŏphētantibus
Acc.
prŏphētantes
Abl.
prŏphētantes
Voc.
prŏphētantibus
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
prŏphētans
Gen.
prŏphētantis
Dat.
prŏphētanti
Acc.
prŏphētans
Abl.
prŏphētans
Voc.
prŏphētanti
PLURALE
Nom.
prŏphētantia
Gen.
prŏphētantium
Dat.
prŏphētantibus
Acc.
prŏphētantia
Abl.
prŏphētantia
Voc.
prŏphētantibus

‹ prŏphētālis
prŏphētātĭo ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
prōpĕtro v. tr. I coniug.
prōpĕtror v. tr. I coniug.
prōpexus agg. I cl.
prŏphēta sost. masch. I decl.
prŏphētālis agg. II cl.
prŏphētans agg. part. pres. II cl.
prŏphētātĭo sost. femm. III decl.
prophetatūrūs agg. part. fut.
prophetatus agg. part. perf. I cl.
prophetatus agg. inf. perf.
prŏphētes sost. masch. I decl.
prŏphētīa sost. femm. I decl.
prŏphētĭālis agg. II cl.
prŏphētĭcē avv.
prŏphētĭcum Sost. nt. II decl.
prŏphētĭcus agg. I cl.
prŏphētis sost. femm. III decl.
prŏphētissa sost. femm. I decl.
prŏphētizans agg. part. pres. II cl.
prŏphētizo v. tr. I coniug.
{{ID:PROPHETANS100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android