prōpellor - Diatesi passiva
(prōpello, prōpellis, propuli, propulsum, prōpellĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
prōpellor
II sing.
prōpellĕris, prōpellĕre
III sing.
prōpellĭtur
I plur.
prōpellĭmur
II plur.
prōpellimĭni
III plur.
prōpelluntur
IMPERFETTO
I sing.
prōpellēbar
II sing.
prōpellebāris, prōpellebāre
III sing.
prōpellebātur
I plur.
prōpellebāmur
II plur.
prōpellebamĭni
III plur.
prōpellebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
prōpellar
II sing.
prōpellēris, prōpellēre
III sing.
prōpellētur
I plur.
prōpellēmur
II plur.
prōpellemĭni
III plur.
prōpellentur
PERFETTO
I sing.
propulsus, –a, –um sum
II sing.
propulsus, –a, –um es
III sing.
propulsus, –a, –um est
I plur.
propulsi, –ae, –a sumus
II plur.
propulsi, –ae, –a estis
III plur.
propulsi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
propulsus, –a, –um eram
II sing.
propulsus, –a, –um eras
III sing.
propulsus, –a, –um erat
I plur.
propulsi, –ae, –a eramus
II plur.
propulsi, –ae, –a eratis
III plur.
propulsi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
propulsus, –a, –um ero
II sing.
propulsus, –a, –um eris
III sing.
propulsus, –a, –um erit
I plur.
propulsi, –ae, –a erimus
II plur.
propulsi, –ae, –a eritis
III plur.
propulsi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
prōpellar
II sing.
prōpellāris, prōpellāre
III sing.
prōpellātur
I plur.
prōpellāmur
II plur.
prōpellamĭni
III plur.
prōpellantur
IMPERFETTO
I sing.
prōpellĕrer
II sing.
prōpellerēris, prōpellerēre
III sing.
prōpellerētur
I plur.
prōpellerēmur
II plur.
prōpelleremĭni
III plur.
prōpellerentur
PERFETTO
I sing.
propulsus, –a, –um sim
II sing.
propulsus, –a, –um sis
III sing.
propulsus, –a, –um sit
I plur.
propulsi, –ae, –a simus
II plur.
propulsi, –ae, –a sitis
III plur.
propulsi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
propulsus, –a, –um essem
II sing.
propulsus, –a, –um esses
III sing.
propulsus, –a, –um esset
I plur.
propulsi, –ae, –a essemus
II plur.
propulsi, –ae, –a essetis
III plur.
propulsi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
prōpellĕre
II plur.
prōpellimĭni
FUTURO
II sing.
prōpellĭtor
III sing.
prōpellĭtor
II plur.
–
III plur.
prōpelluntor
PARTICIPIO
PERFETTO
propulsus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
prōpelli
PERFETTO
Singolare:
propulsus, –a, –um esse
Plurale:
propulsi, –ae, –a esse
FUTURO
propulsum esse
GERUNDIVO
prōpellendus, –a, –um
SUPINO
propulsu
Vedi la forma attiva di questo lemma
prōpellor v. tr. III coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android