prōlŭor - Diatesi passiva
(prōlŭo, prōlŭis, prolui, prolutum, prōlŭĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
prōlŭor
II sing.
prōlŭĕris, prōlŭĕre
III sing.
prōlŭĭtur
I plur.
prōlŭĭmur
II plur.
prōlŭimĭni
III plur.
prōlŭuntur
IMPERFETTO
I sing.
prōlŭēbar
II sing.
prōlŭebāris, prōlŭebāre
III sing.
prōlŭebātur
I plur.
prōlŭebāmur
II plur.
prōlŭebamĭni
III plur.
prōlŭebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
prōlŭar
II sing.
prōlŭēris, prōlŭēre
III sing.
prōlŭētur
I plur.
prōlŭēmur
II plur.
prōlŭemĭni
III plur.
prōlŭentur
PERFETTO
I sing.
prolutus, –a, –um sum
II sing.
prolutus, –a, –um es
III sing.
prolutus, –a, –um est
I plur.
proluti, –ae, –a sumus
II plur.
proluti, –ae, –a estis
III plur.
proluti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
prolutus, –a, –um eram
II sing.
prolutus, –a, –um eras
III sing.
prolutus, –a, –um erat
I plur.
proluti, –ae, –a eramus
II plur.
proluti, –ae, –a eratis
III plur.
proluti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
prolutus, –a, –um ero
II sing.
prolutus, –a, –um eris
III sing.
prolutus, –a, –um erit
I plur.
proluti, –ae, –a erimus
II plur.
proluti, –ae, –a eritis
III plur.
proluti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
prōlŭar
II sing.
prōlŭāris, prōlŭāre
III sing.
prōlŭātur
I plur.
prōlŭāmur
II plur.
prōlŭamĭni
III plur.
prōlŭantur
IMPERFETTO
I sing.
prōlŭĕrer
II sing.
prōlŭerēris, prōlŭerēre
III sing.
prōlŭerētur
I plur.
prōlŭerēmur
II plur.
prōlŭeremĭni
III plur.
prōlŭerentur
PERFETTO
I sing.
prolutus, –a, –um sim
II sing.
prolutus, –a, –um sis
III sing.
prolutus, –a, –um sit
I plur.
proluti, –ae, –a simus
II plur.
proluti, –ae, –a sitis
III plur.
proluti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
prolutus, –a, –um essem
II sing.
prolutus, –a, –um esses
III sing.
prolutus, –a, –um esset
I plur.
proluti, –ae, –a essemus
II plur.
proluti, –ae, –a essetis
III plur.
proluti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
prōlŭĕre
II plur.
prōlŭimĭni
FUTURO
II sing.
prōlŭĭtor
III sing.
prōlŭĭtor
II plur.
–
III plur.
prōlŭuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
prolutus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
prōlŭi
PERFETTO
Singolare:
prolutus, –a, –um esse
Plurale:
proluti, –ae, –a esse
FUTURO
prolutum esse
GERUNDIVO
prōlŭendus, –a, –um
SUPINO
prolutu
Vedi la forma attiva di questo lemma
prōlŭor v. tr. III coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android