prōlĭcĭor - Diatesi passiva

(prōlĭcĭo, prōlĭcis, prōlĭcĕre)

verbo transitivo III coniugazione in -io

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
prōlĭcĭor
II sing.
prōlĭcĕris, prōlĭcĕre
III sing.
prōlĭcĭtur
I plur.
prōlĭcĭmur
II plur.
prōlĭcimĭni
III plur.
prōlĭciuntur
IMPERFETTO
I sing.
prōlĭciēbar
II sing.
prōlĭciebāris, prōlĭciebāre
III sing.
prōlĭciebātur
I plur.
prōlĭciebāmur
II plur.
prōlĭciebamĭni
III plur.
prōlĭciebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
prōlĭcĭar
II sing.
prōlĭciēris, prōlĭciēre
III sing.
prōlĭciētur
I plur.
prōlĭciēmur
II plur.
prōlĭciemĭni
III plur.
prōlĭcientur
PERFETTO
I sing.
– sum
II sing.
– es
III sing.
– est
I plur.
– sumus
II plur.
– estis
III plur.
– sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– eram
II sing.
– eras
III sing.
– erat
I plur.
– eramus
II plur.
– eratis
III plur.
– erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
– ero
II sing.
– eris
III sing.
– erit
I plur.
– erimus
II plur.
– eritis
III plur.
– erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
prōlĭcĭar
II sing.
prōlĭciāris, prōlĭciāre
III sing.
prōlĭciātur
I plur.
prōlĭciāmur
II plur.
prōlĭciamĭni
III plur.
prōlĭciantur
IMPERFETTO
I sing.
prōlĭcĕrer
II sing.
prōlĭcerēris, prōlĭcerēre
III sing.
prōlĭcerētur
I plur.
prōlĭcerēmur
II plur.
prōlĭceremĭni
III plur.
prōlĭcerentur
PERFETTO
I sing.
– sim
II sing.
– sis
III sing.
– sit
I plur.
– simus
II plur.
– sitis
III plur.
– sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– essem
II sing.
– esses
III sing.
– esset
I plur.
– essemus
II plur.
– essetis
III plur.
– essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
II plur.
FUTURO
II sing.
III sing.
II plur.
III plur.
PARTICIPIO
PERFETTO
INFINITO
PRESENTE
prōlĭci
PERFETTO
Singolare:
Plurale:
FUTURO
GERUNDIVO
prōlĭciendus, –a, –um
SUPINO

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:PROLICIOR100}}
---CACHE---