prōlātor - Diatesi passiva
(prōlāto, prōlātas, prolatavi, prolatatum, prōlātāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
prōlātor
II sing.
prōlātāris, prōlātāre
III sing.
prōlātātur
I plur.
prōlātāmur
II plur.
prōlātamĭni
III plur.
prōlātantur
IMPERFETTO
I sing.
prōlātābar
II sing.
prōlātabāris, prōlātabāre
III sing.
prōlātabātur
I plur.
prōlātabāmur
II plur.
prōlātabamĭni
III plur.
prōlātabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
prōlātābor
II sing.
prōlātabĕris, prōlātabĕre
III sing.
prōlātabĭtur
I plur.
prōlātabĭmur
II plur.
prōlātabimĭni
III plur.
prōlātabuntur
PERFETTO
I sing.
prolatatus, –a, –um sum
II sing.
prolatatus, –a, –um es
III sing.
prolatatus, –a, –um est
I plur.
prolatati, –ae, –a sumus
II plur.
prolatati, –ae, –a estis
III plur.
prolatati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
prolatatus, –a, –um eram
II sing.
prolatatus, –a, –um eras
III sing.
prolatatus, –a, –um erat
I plur.
prolatati, –ae, –a eramus
II plur.
prolatati, –ae, –a eratis
III plur.
prolatati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
prolatatus, –a, –um ero
II sing.
prolatatus, –a, –um eris
III sing.
prolatatus, –a, –um erit
I plur.
prolatati, –ae, –a erimus
II plur.
prolatati, –ae, –a eritis
III plur.
prolatati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
prōlāter
II sing.
prōlātēris, prōlātēre
III sing.
prōlātētur
I plur.
prōlātēmur
II plur.
prōlātemĭni
III plur.
prōlātentur
IMPERFETTO
I sing.
prōlātārer
II sing.
prōlātarēris, prōlātarēre
III sing.
prōlātarētur
I plur.
prōlātarēmur
II plur.
prōlātaremĭni
III plur.
prōlātarentur
PERFETTO
I sing.
prolatatus, –a, –um sim
II sing.
prolatatus, –a, –um sis
III sing.
prolatatus, –a, –um sit
I plur.
prolatati, –ae, –a simus
II plur.
prolatati, –ae, –a sitis
III plur.
prolatati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
prolatatus, –a, –um essem
II sing.
prolatatus, –a, –um esses
III sing.
prolatatus, –a, –um esset
I plur.
prolatati, –ae, –a essemus
II plur.
prolatati, –ae, –a essetis
III plur.
prolatati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
prōlātāre
II plur.
prōlātamĭni
FUTURO
II sing.
prōlātātor
III sing.
prōlātātor
II plur.
–
III plur.
prōlātantor
PARTICIPIO
PERFETTO
prolatatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
prōlātāri
PERFETTO
Singolare:
prolatatus, –a, –um esse
Plurale:
prolatati, –ae, –a esse
FUTURO
prolatatum esse
GERUNDIVO
prōlātandus, –a, –um
SUPINO
prolatatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
prōlātor v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android