prōculcor - Diatesi passiva

(prōculco, prōculcas, proculcavi, proculcatum, prōculcāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
prōculcor
II sing.
prōculcāris, prōculcāre
III sing.
prōculcātur
I plur.
prōculcāmur
II plur.
prōculcamĭni
III plur.
prōculcantur
IMPERFETTO
I sing.
prōculcābar
II sing.
prōculcabāris, prōculcabāre
III sing.
prōculcabātur
I plur.
prōculcabāmur
II plur.
prōculcabamĭni
III plur.
prōculcabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
prōculcābor
II sing.
prōculcabĕris, prōculcabĕre
III sing.
prōculcabĭtur
I plur.
prōculcabĭmur
II plur.
prōculcabimĭni
III plur.
prōculcabuntur
PERFETTO
I sing.
proculcatus, –a, –um sum
II sing.
proculcatus, –a, –um es
III sing.
proculcatus, –a, –um est
I plur.
proculcati, –ae, –a sumus
II plur.
proculcati, –ae, –a estis
III plur.
proculcati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
proculcatus, –a, –um eram
II sing.
proculcatus, –a, –um eras
III sing.
proculcatus, –a, –um erat
I plur.
proculcati, –ae, –a eramus
II plur.
proculcati, –ae, –a eratis
III plur.
proculcati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
proculcatus, –a, –um ero
II sing.
proculcatus, –a, –um eris
III sing.
proculcatus, –a, –um erit
I plur.
proculcati, –ae, –a erimus
II plur.
proculcati, –ae, –a eritis
III plur.
proculcati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
prōculcer
II sing.
prōculcēris, prōculcēre
III sing.
prōculcētur
I plur.
prōculcēmur
II plur.
prōculcemĭni
III plur.
prōculcentur
IMPERFETTO
I sing.
prōculcārer
II sing.
prōculcarēris, prōculcarēre
III sing.
prōculcarētur
I plur.
prōculcarēmur
II plur.
prōculcaremĭni
III plur.
prōculcarentur
PERFETTO
I sing.
proculcatus, –a, –um sim
II sing.
proculcatus, –a, –um sis
III sing.
proculcatus, –a, –um sit
I plur.
proculcati, –ae, –a simus
II plur.
proculcati, –ae, –a sitis
III plur.
proculcati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
proculcatus, –a, –um essem
II sing.
proculcatus, –a, –um esses
III sing.
proculcatus, –a, –um esset
I plur.
proculcati, –ae, –a essemus
II plur.
proculcati, –ae, –a essetis
III plur.
proculcati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
prōculcāre
II plur.
prōculcamĭni
FUTURO
II sing.
prōculcātor
III sing.
prōculcātor
II plur.
III plur.
prōculcantor
PARTICIPIO
PERFETTO
proculcatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
prōculcāri
PERFETTO
Singolare:
proculcatus, –a, –um esse
Plurale:
proculcati, –ae, –a esse
FUTURO
proculcatum esse
GERUNDIVO
prōculcandus, –a, –um
SUPINO
proculcatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:PROCULCOR100}}