prōcrastĭnor - Diatesi passiva
(prōcrastĭno, prōcrastĭnas, procrastinavi, procrastinatum, prōcrastĭnāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
prōcrastĭnor
II sing.
prōcrastĭnāris, prōcrastĭnāre
III sing.
prōcrastĭnātur
I plur.
prōcrastĭnāmur
II plur.
prōcrastĭnamĭni
III plur.
prōcrastĭnantur
IMPERFETTO
I sing.
prōcrastĭnābar
II sing.
prōcrastĭnabāris, prōcrastĭnabāre
III sing.
prōcrastĭnabātur
I plur.
prōcrastĭnabāmur
II plur.
prōcrastĭnabamĭni
III plur.
prōcrastĭnabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
prōcrastĭnābor
II sing.
prōcrastĭnabĕris, prōcrastĭnabĕre
III sing.
prōcrastĭnabĭtur
I plur.
prōcrastĭnabĭmur
II plur.
prōcrastĭnabimĭni
III plur.
prōcrastĭnabuntur
PERFETTO
I sing.
procrastinatus, –a, –um sum
II sing.
procrastinatus, –a, –um es
III sing.
procrastinatus, –a, –um est
I plur.
procrastinati, –ae, –a sumus
II plur.
procrastinati, –ae, –a estis
III plur.
procrastinati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
procrastinatus, –a, –um eram
II sing.
procrastinatus, –a, –um eras
III sing.
procrastinatus, –a, –um erat
I plur.
procrastinati, –ae, –a eramus
II plur.
procrastinati, –ae, –a eratis
III plur.
procrastinati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
procrastinatus, –a, –um ero
II sing.
procrastinatus, –a, –um eris
III sing.
procrastinatus, –a, –um erit
I plur.
procrastinati, –ae, –a erimus
II plur.
procrastinati, –ae, –a eritis
III plur.
procrastinati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
prōcrastĭner
II sing.
prōcrastĭnēris, prōcrastĭnēre
III sing.
prōcrastĭnētur
I plur.
prōcrastĭnēmur
II plur.
prōcrastĭnemĭni
III plur.
prōcrastĭnentur
IMPERFETTO
I sing.
prōcrastĭnārer
II sing.
prōcrastĭnarēris, prōcrastĭnarēre
III sing.
prōcrastĭnarētur
I plur.
prōcrastĭnarēmur
II plur.
prōcrastĭnaremĭni
III plur.
prōcrastĭnarentur
PERFETTO
I sing.
procrastinatus, –a, –um sim
II sing.
procrastinatus, –a, –um sis
III sing.
procrastinatus, –a, –um sit
I plur.
procrastinati, –ae, –a simus
II plur.
procrastinati, –ae, –a sitis
III plur.
procrastinati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
procrastinatus, –a, –um essem
II sing.
procrastinatus, –a, –um esses
III sing.
procrastinatus, –a, –um esset
I plur.
procrastinati, –ae, –a essemus
II plur.
procrastinati, –ae, –a essetis
III plur.
procrastinati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
prōcrastĭnāre
II plur.
prōcrastĭnamĭni
FUTURO
II sing.
prōcrastĭnātor
III sing.
prōcrastĭnātor
II plur.
–
III plur.
prōcrastĭnantor
PARTICIPIO
PERFETTO
procrastinatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
prōcrastĭnāri
PERFETTO
Singolare:
procrastinatus, –a, –um esse
Plurale:
procrastinati, –ae, –a esse
FUTURO
procrastinatum esse
GERUNDIVO
prōcrastĭnandus, –a, –um
SUPINO
procrastinatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
prōcrastĭnor v. tr. I coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android