prĕhendor - Diatesi passiva
(prĕhendo, prĕhendis, prehendi, prehensum, prĕhendĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
prĕhendor
II sing.
prĕhendĕris, prĕhendĕre
III sing.
prĕhendĭtur
I plur.
prĕhendĭmur
II plur.
prĕhendimĭni
III plur.
prĕhenduntur
IMPERFETTO
I sing.
prĕhendēbar
II sing.
prĕhendebāris, prĕhendebāre
III sing.
prĕhendebātur
I plur.
prĕhendebāmur
II plur.
prĕhendebamĭni
III plur.
prĕhendebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
prĕhendar
II sing.
prĕhendēris, prĕhendēre
III sing.
prĕhendētur
I plur.
prĕhendēmur
II plur.
prĕhendemĭni
III plur.
prĕhendentur
PERFETTO
I sing.
prehensus, –a, –um sum
II sing.
prehensus, –a, –um es
III sing.
prehensus, –a, –um est
I plur.
prehensi, –ae, –a sumus
II plur.
prehensi, –ae, –a estis
III plur.
prehensi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
prehensus, –a, –um eram
II sing.
prehensus, –a, –um eras
III sing.
prehensus, –a, –um erat
I plur.
prehensi, –ae, –a eramus
II plur.
prehensi, –ae, –a eratis
III plur.
prehensi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
prehensus, –a, –um ero
II sing.
prehensus, –a, –um eris
III sing.
prehensus, –a, –um erit
I plur.
prehensi, –ae, –a erimus
II plur.
prehensi, –ae, –a eritis
III plur.
prehensi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
prĕhendar
II sing.
prĕhendāris, prĕhendāre
III sing.
prĕhendātur
I plur.
prĕhendāmur
II plur.
prĕhendamĭni
III plur.
prĕhendantur
IMPERFETTO
I sing.
prĕhendĕrer
II sing.
prĕhenderēris, prĕhenderēre
III sing.
prĕhenderētur
I plur.
prĕhenderēmur
II plur.
prĕhenderemĭni
III plur.
prĕhenderentur
PERFETTO
I sing.
prehensus, –a, –um sim
II sing.
prehensus, –a, –um sis
III sing.
prehensus, –a, –um sit
I plur.
prehensi, –ae, –a simus
II plur.
prehensi, –ae, –a sitis
III plur.
prehensi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
prehensus, –a, –um essem
II sing.
prehensus, –a, –um esses
III sing.
prehensus, –a, –um esset
I plur.
prehensi, –ae, –a essemus
II plur.
prehensi, –ae, –a essetis
III plur.
prehensi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
prĕhendĕre
II plur.
prĕhendimĭni
FUTURO
II sing.
prĕhendĭtor
III sing.
prĕhendĭtor
II plur.
–
III plur.
prĕhenduntor
PARTICIPIO
PERFETTO
prehensus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
prĕhendi
PERFETTO
Singolare:
prehensus, –a, –um esse
Plurale:
prehensi, –ae, –a esse
FUTURO
prehensum esse
GERUNDIVO
prĕhendendus, –a, –um
SUPINO
prehensu
Vedi la forma attiva di questo lemma
prĕhendor v. tr. III coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android