praeūror - Diatesi passiva
(praeūro, praeūris, praeussi, praeustum, praeūrĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praeūror
II sing.
praeūrĕris, praeūrĕre
III sing.
praeūrĭtur
I plur.
praeūrĭmur
II plur.
praeūrimĭni
III plur.
praeūruntur
IMPERFETTO
I sing.
praeūrēbar
II sing.
praeūrebāris, praeūrebāre
III sing.
praeūrebātur
I plur.
praeūrebāmur
II plur.
praeūrebamĭni
III plur.
praeūrebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praeūrar
II sing.
praeūrēris, praeūrēre
III sing.
praeūrētur
I plur.
praeūrēmur
II plur.
praeūremĭni
III plur.
praeūrentur
PERFETTO
I sing.
praeustus, –a, –um sum
II sing.
praeustus, –a, –um es
III sing.
praeustus, –a, –um est
I plur.
praeusti, –ae, –a sumus
II plur.
praeusti, –ae, –a estis
III plur.
praeusti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praeustus, –a, –um eram
II sing.
praeustus, –a, –um eras
III sing.
praeustus, –a, –um erat
I plur.
praeusti, –ae, –a eramus
II plur.
praeusti, –ae, –a eratis
III plur.
praeusti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praeustus, –a, –um ero
II sing.
praeustus, –a, –um eris
III sing.
praeustus, –a, –um erit
I plur.
praeusti, –ae, –a erimus
II plur.
praeusti, –ae, –a eritis
III plur.
praeusti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praeūrar
II sing.
praeūrāris, praeūrāre
III sing.
praeūrātur
I plur.
praeūrāmur
II plur.
praeūramĭni
III plur.
praeūrantur
IMPERFETTO
I sing.
praeūrĕrer
II sing.
praeūrerēris, praeūrerēre
III sing.
praeūrerētur
I plur.
praeūrerēmur
II plur.
praeūreremĭni
III plur.
praeūrerentur
PERFETTO
I sing.
praeustus, –a, –um sim
II sing.
praeustus, –a, –um sis
III sing.
praeustus, –a, –um sit
I plur.
praeusti, –ae, –a simus
II plur.
praeusti, –ae, –a sitis
III plur.
praeusti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praeustus, –a, –um essem
II sing.
praeustus, –a, –um esses
III sing.
praeustus, –a, –um esset
I plur.
praeusti, –ae, –a essemus
II plur.
praeusti, –ae, –a essetis
III plur.
praeusti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praeūrĕre
II plur.
praeūrimĭni
FUTURO
II sing.
praeūrĭtor
III sing.
praeūrĭtor
II plur.
–
III plur.
praeūruntor
PARTICIPIO
PERFETTO
praeustus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
praeūri
PERFETTO
Singolare:
praeustus, –a, –um esse
Plurale:
praeusti, –ae, –a esse
FUTURO
praeustum esse
GERUNDIVO
praeūrendus, –a, –um
SUPINO
praeustu
Vedi la forma attiva di questo lemma
praeūror v. tr. III coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android