praetorquĕor - Diatesi passiva
(praetorquĕo, praetorques, praetortum, praetorquēre)verbo transitivo II coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praetorquĕor
II sing.
praetorquēris, praetorquēre
III sing.
praetorquētur
I plur.
praetorquēmur
II plur.
praetorquemĭni
III plur.
praetorquentur
IMPERFETTO
I sing.
praetorquēbar
II sing.
praetorquebāris
III sing.
praetorquebātur
I plur.
praetorquebāmur
II plur.
praetorquebamĭni
III plur.
praetorquebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praetorquēbor
II sing.
praetorquebĕris, praetorquebĕre
III sing.
praetorquebĭtur
I plur.
praetorquebĭmur
II plur.
praetorquebimĭni
III plur.
praetorquebuntur
PERFETTO
I sing.
praetortus, –a, –um sum
II sing.
praetortus, –a, –um es
III sing.
praetortus, –a, –um est
I plur.
praetorti, –ae, –a sumus
II plur.
praetorti, –ae, –a estis
III plur.
praetorti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praetortus, –a, –um eram
II sing.
praetortus, –a, –um eras
III sing.
praetortus, –a, –um erat
I plur.
praetorti, –ae, –a eramus
II plur.
praetorti, –ae, –a eratis
III plur.
praetorti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praetortus, –a, –um ero
II sing.
praetortus, –a, –um eris
III sing.
praetortus, –a, –um erit
I plur.
praetorti, –ae, –a erimus
II plur.
praetorti, –ae, –a eritis
III plur.
praetorti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praetorquĕar
II sing.
praetorqueāris, praetorqueāre
III sing.
praetorqueātur
I plur.
praetorqueāmur
II plur.
praetorqueamĭni
III plur.
praetorqueantur
IMPERFETTO
I sing.
praetorquērer
II sing.
praetorquerēris, praetorquerēre
III sing.
praetorquerētur
I plur.
praetorquerēmur
II plur.
praetorqueremĭni
III plur.
praetorquerentur
PERFETTO
I sing.
praetortus, –a, –um sim
II sing.
praetortus, –a, –um sis
III sing.
praetortus, –a, –um sit
I plur.
praetorti, –ae, –a simus
II plur.
praetorti, –ae, –a sitis
III plur.
praetorti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praetortus, –a, –um essem
II sing.
praetortus, –a, –um esses
III sing.
praetortus, –a, –um esset
I plur.
praetorti, –ae, –a essemus
II plur.
praetorti, –ae, –a essetis
III plur.
praetorti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praetorquēre
II plur.
praetorquemĭni
FUTURO
II sing.
praetorquētor
III sing.
praetorquētor
II plur.
–
III plur.
praetorquentor
PARTICIPIO
PERFETTO
praetortus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
praetorquēri
PERFETTO
Singolare:
praetortus, –a, –um esse
Plurale:
praetorti, –ae, –a esse
FUTURO
praetortum esse
GERUNDIVO
praetorquendus, –a, –um
SUPINO
praetortu
Vedi la forma attiva di questo lemma
praetorquĕor v. tr. II coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android