Donazione

praesicor - Diatesi passiva

(praesico, praesicas, praesicui, praesictum, praesicāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praesicor
II sing.
praesicāris, praesicāre
III sing.
praesicātur
I plur.
praesicāmur
II plur.
praesicamĭni
III plur.
praesicantur
IMPERFETTO
I sing.
praesicābar
II sing.
praesicabāris, praesicabāre
III sing.
praesicabātur
I plur.
praesicabāmur
II plur.
praesicabamĭni
III plur.
praesicabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praesicābor
II sing.
praesicabĕris, praesicabĕre
III sing.
praesicabĭtur
I plur.
praesicabĭmur
II plur.
praesicabimĭni
III plur.
praesicabuntur
PERFETTO
I sing.
praesictus, –a, –um sum
II sing.
praesictus, –a, –um es
III sing.
praesictus, –a, –um est
I plur.
praesicti, –ae, –a sumus
II plur.
praesicti, –ae, –a estis
III plur.
praesicti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praesictus, –a, –um eram
II sing.
praesictus, –a, –um eras
III sing.
praesictus, –a, –um erat
I plur.
praesicti, –ae, –a eramus
II plur.
praesicti, –ae, –a eratis
III plur.
praesicti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praesictus, –a, –um ero
II sing.
praesictus, –a, –um eris
III sing.
praesictus, –a, –um erit
I plur.
praesicti, –ae, –a erimus
II plur.
praesicti, –ae, –a eritis
III plur.
praesicti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praesicer
II sing.
praesicēris, praesicēre
III sing.
praesicētur
I plur.
praesicēmur
II plur.
praesicemĭni
III plur.
praesicentur
IMPERFETTO
I sing.
praesicārer
II sing.
praesicarēris, praesicarēre
III sing.
praesicarētur
I plur.
praesicarēmur
II plur.
praesicaremĭni
III plur.
praesicarentur
PERFETTO
I sing.
praesictus, –a, –um sim
II sing.
praesictus, –a, –um sis
III sing.
praesictus, –a, –um sit
I plur.
praesicti, –ae, –a simus
II plur.
praesicti, –ae, –a sitis
III plur.
praesicti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praesictus, –a, –um essem
II sing.
praesictus, –a, –um esses
III sing.
praesictus, –a, –um esset
I plur.
praesicti, –ae, –a essemus
II plur.
praesicti, –ae, –a essetis
III plur.
praesicti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praesicāre
II plur.
praesicamĭni
FUTURO
II sing.
praesicātor
III sing.
praesicātor
II plur.
–
III plur.
praesicantor
PARTICIPIO
PERFETTO
praesictus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
praesicāri
PERFETTO
Singolare:
praesictus, –a, –um esse
Plurale:
praesicti, –ae, –a esse
FUTURO
praesictum esse
GERUNDIVO
praesicandus, –a, –um
SUPINO
praesictu

Vedi la forma attiva di questo lemma

‹ praesico
praesictūrūs ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praesicco v. tr. I coniug.
praesiccor v. tr. I coniug.
praesiccus agg. I cl.
praesĭcĭa sost. femm. I decl.
praesico v. tr. I coniug.
praesicor v. tr. I coniug.
praesictūrūs agg. part. fut.
praesictus agg. part. perf. I cl.
praesictus agg. inf. perf.
praesĭdālis agg. II cl.
praesĭdātŭs sost. masch. IV decl.
praesĭdens sost. masch. III decl.
praesĭdens agg. part. pres. II cl.
praesĭdĕo v. tr. e intr. II coniug.
praesĭdĕor v. tr. e intr. II coniug.
praesĭdialis agg. II cl.
praesĭdĭārĭus agg. I cl.
praesĭdĭārĭus agg. I cl.
praesĭdiatus sost. masch. IV decl.
praesĭdĭum Sost. nt. II decl.
{{ID:PRAESICOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android