Donazione

praesēmĭnor - Diatesi passiva

(praesēmĭno, praesēmĭnas, praeseminavi, praeseminatum, praesēmĭnāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praesēmĭnor
II sing.
praesēmĭnāris, praesēmĭnāre
III sing.
praesēmĭnātur
I plur.
praesēmĭnāmur
II plur.
praesēmĭnamĭni
III plur.
praesēmĭnantur
IMPERFETTO
I sing.
praesēmĭnābar
II sing.
praesēmĭnabāris, praesēmĭnabāre
III sing.
praesēmĭnabātur
I plur.
praesēmĭnabāmur
II plur.
praesēmĭnabamĭni
III plur.
praesēmĭnabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praesēmĭnābor
II sing.
praesēmĭnabĕris, praesēmĭnabĕre
III sing.
praesēmĭnabĭtur
I plur.
praesēmĭnabĭmur
II plur.
praesēmĭnabimĭni
III plur.
praesēmĭnabuntur
PERFETTO
I sing.
praeseminatus, –a, –um sum
II sing.
praeseminatus, –a, –um es
III sing.
praeseminatus, –a, –um est
I plur.
praeseminati, –ae, –a sumus
II plur.
praeseminati, –ae, –a estis
III plur.
praeseminati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praeseminatus, –a, –um eram
II sing.
praeseminatus, –a, –um eras
III sing.
praeseminatus, –a, –um erat
I plur.
praeseminati, –ae, –a eramus
II plur.
praeseminati, –ae, –a eratis
III plur.
praeseminati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praeseminatus, –a, –um ero
II sing.
praeseminatus, –a, –um eris
III sing.
praeseminatus, –a, –um erit
I plur.
praeseminati, –ae, –a erimus
II plur.
praeseminati, –ae, –a eritis
III plur.
praeseminati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praesēmĭner
II sing.
praesēmĭnēris, praesēmĭnēre
III sing.
praesēmĭnētur
I plur.
praesēmĭnēmur
II plur.
praesēmĭnemĭni
III plur.
praesēmĭnentur
IMPERFETTO
I sing.
praesēmĭnārer
II sing.
praesēmĭnarēris, praesēmĭnarēre
III sing.
praesēmĭnarētur
I plur.
praesēmĭnarēmur
II plur.
praesēmĭnaremĭni
III plur.
praesēmĭnarentur
PERFETTO
I sing.
praeseminatus, –a, –um sim
II sing.
praeseminatus, –a, –um sis
III sing.
praeseminatus, –a, –um sit
I plur.
praeseminati, –ae, –a simus
II plur.
praeseminati, –ae, –a sitis
III plur.
praeseminati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praeseminatus, –a, –um essem
II sing.
praeseminatus, –a, –um esses
III sing.
praeseminatus, –a, –um esset
I plur.
praeseminati, –ae, –a essemus
II plur.
praeseminati, –ae, –a essetis
III plur.
praeseminati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praesēmĭnāre
II plur.
praesēmĭnamĭni
FUTURO
II sing.
praesēmĭnātor
III sing.
praesēmĭnātor
II plur.
–
III plur.
praesēmĭnantor
PARTICIPIO
PERFETTO
praeseminatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
praesēmĭnāri
PERFETTO
Singolare:
praeseminatus, –a, –um esse
Plurale:
praeseminati, –ae, –a esse
FUTURO
praeseminatum esse
GERUNDIVO
praesēmĭnandus, –a, –um
SUPINO
praeseminatu

Vedi la forma attiva di questo lemma

‹ praesēmĭno
praesens ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praesēmĭnātĭo sost. femm. III decl.
praeseminatūrūs agg. part. fut.
praeseminatus agg. part. perf. I cl.
praeseminatus agg. inf. perf.
praesēmĭno v. tr. I coniug.
praesēmĭnor v. tr. I coniug.
praesens agg. part. pres. II cl.
praesensĭo sost. femm. III decl.
praesensūrūs agg. part. fut.
praesensus agg. part. perf. I cl.
praesensus agg. inf. perf.
praesentālis agg. II cl.
praesentānĕum Sost. nt. II decl.
praesentānĕus agg. I cl.
praesentans agg. part. pres. II cl.
praesentārĭus agg. I cl.
praesentātĭo sost. femm. III decl.
praesentatūrūs agg. part. fut.
praesentatus agg. part. perf. I cl.
praesentatus agg. inf. perf.
{{ID:PRAESEMINOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android