Donazione

praenuntĭor - Diatesi passiva

(praenuntĭo, praenuntĭas, praenuntiavi, praenuntiatum, praenuntĭāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praenuntĭor
II sing.
praenuntĭāris, praenuntĭāre
III sing.
praenuntĭātur
I plur.
praenuntĭāmur
II plur.
praenuntĭamĭni
III plur.
praenuntĭantur
IMPERFETTO
I sing.
praenuntĭābar
II sing.
praenuntĭabāris, praenuntĭabāre
III sing.
praenuntĭabātur
I plur.
praenuntĭabāmur
II plur.
praenuntĭabamĭni
III plur.
praenuntĭabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praenuntĭābor
II sing.
praenuntĭabĕris, praenuntĭabĕre
III sing.
praenuntĭabĭtur
I plur.
praenuntĭabĭmur
II plur.
praenuntĭabimĭni
III plur.
praenuntĭabuntur
PERFETTO
I sing.
praenuntiatus, –a, –um sum
II sing.
praenuntiatus, –a, –um es
III sing.
praenuntiatus, –a, –um est
I plur.
praenuntiati, –ae, –a sumus
II plur.
praenuntiati, –ae, –a estis
III plur.
praenuntiati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praenuntiatus, –a, –um eram
II sing.
praenuntiatus, –a, –um eras
III sing.
praenuntiatus, –a, –um erat
I plur.
praenuntiati, –ae, –a eramus
II plur.
praenuntiati, –ae, –a eratis
III plur.
praenuntiati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praenuntiatus, –a, –um ero
II sing.
praenuntiatus, –a, –um eris
III sing.
praenuntiatus, –a, –um erit
I plur.
praenuntiati, –ae, –a erimus
II plur.
praenuntiati, –ae, –a eritis
III plur.
praenuntiati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praenuntĭer
II sing.
praenuntĭēris, praenuntĭēre
III sing.
praenuntĭētur
I plur.
praenuntĭēmur
II plur.
praenuntĭemĭni
III plur.
praenuntĭentur
IMPERFETTO
I sing.
praenuntĭārer
II sing.
praenuntĭarēris, praenuntĭarēre
III sing.
praenuntĭarētur
I plur.
praenuntĭarēmur
II plur.
praenuntĭaremĭni
III plur.
praenuntĭarentur
PERFETTO
I sing.
praenuntiatus, –a, –um sim
II sing.
praenuntiatus, –a, –um sis
III sing.
praenuntiatus, –a, –um sit
I plur.
praenuntiati, –ae, –a simus
II plur.
praenuntiati, –ae, –a sitis
III plur.
praenuntiati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praenuntiatus, –a, –um essem
II sing.
praenuntiatus, –a, –um esses
III sing.
praenuntiatus, –a, –um esset
I plur.
praenuntiati, –ae, –a essemus
II plur.
praenuntiati, –ae, –a essetis
III plur.
praenuntiati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praenuntĭāre
II plur.
praenuntĭamĭni
FUTURO
II sing.
praenuntĭātor
III sing.
praenuntĭātor
II plur.
–
III plur.
praenuntĭantor
PARTICIPIO
PERFETTO
praenuntiatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
praenuntĭāri
PERFETTO
Singolare:
praenuntiatus, –a, –um esse
Plurale:
praenuntiati, –ae, –a esse
FUTURO
praenuntiatum esse
GERUNDIVO
praenuntĭandus, –a, –um
SUPINO
praenuntiatu

Vedi la forma attiva di questo lemma

‹ praenuntĭo
praenuntĭum ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praenuntĭātrix sost. femm. III decl.
praenuntiatūrūs agg. part. fut.
praenuntiatus agg. part. perf. I cl.
praenuntiatus agg. inf. perf.
praenuntĭo v. tr. I coniug.
praenuntĭor v. tr. I coniug.
praenuntĭum Sost. nt. II decl.
praenuntĭus sost. masch. II decl.
praenuntĭus agg. I cl.
praeobtūrans agg. II cl.
praeoccĭdens agg. part. pres. II cl.
praeoccĭdo v. intr. III coniug.
praeoccŭpans agg. part. pres. II cl.
praeoccŭpātĭo sost. femm. III decl.
praeoccupatūrūs agg. part. fut.
praeoccupatus agg. part. perf. I cl.
praeoccupatus agg. inf. perf.
praeoccŭpo v. tr. I coniug.
praeoccŭpor v. tr. I coniug.
praeŏlens agg. part. pres. II cl.
{{ID:PRAENUNTIOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android