pōtĭtor - Diatesi passiva

(pōtĭto, pōtĭtas, potitavi, potitatum, pōtĭtāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
pōtĭtor
II sing.
pōtĭtāris, pōtĭtāre
III sing.
pōtĭtātur
I plur.
pōtĭtāmur
II plur.
pōtĭtamĭni
III plur.
pōtĭtantur
IMPERFETTO
I sing.
pōtĭtābar
II sing.
pōtĭtabāris, pōtĭtabāre
III sing.
pōtĭtabātur
I plur.
pōtĭtabāmur
II plur.
pōtĭtabamĭni
III plur.
pōtĭtabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
pōtĭtābor
II sing.
pōtĭtabĕris, pōtĭtabĕre
III sing.
pōtĭtabĭtur
I plur.
pōtĭtabĭmur
II plur.
pōtĭtabimĭni
III plur.
pōtĭtabuntur
PERFETTO
I sing.
potitatus, –a, –um sum
II sing.
potitatus, –a, –um es
III sing.
potitatus, –a, –um est
I plur.
potitati, –ae, –a sumus
II plur.
potitati, –ae, –a estis
III plur.
potitati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
potitatus, –a, –um eram
II sing.
potitatus, –a, –um eras
III sing.
potitatus, –a, –um erat
I plur.
potitati, –ae, –a eramus
II plur.
potitati, –ae, –a eratis
III plur.
potitati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
potitatus, –a, –um ero
II sing.
potitatus, –a, –um eris
III sing.
potitatus, –a, –um erit
I plur.
potitati, –ae, –a erimus
II plur.
potitati, –ae, –a eritis
III plur.
potitati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
pōtĭter
II sing.
pōtĭtēris, pōtĭtēre
III sing.
pōtĭtētur
I plur.
pōtĭtēmur
II plur.
pōtĭtemĭni
III plur.
pōtĭtentur
IMPERFETTO
I sing.
pōtĭtārer
II sing.
pōtĭtarēris, pōtĭtarēre
III sing.
pōtĭtarētur
I plur.
pōtĭtarēmur
II plur.
pōtĭtaremĭni
III plur.
pōtĭtarentur
PERFETTO
I sing.
potitatus, –a, –um sim
II sing.
potitatus, –a, –um sis
III sing.
potitatus, –a, –um sit
I plur.
potitati, –ae, –a simus
II plur.
potitati, –ae, –a sitis
III plur.
potitati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
potitatus, –a, –um essem
II sing.
potitatus, –a, –um esses
III sing.
potitatus, –a, –um esset
I plur.
potitati, –ae, –a essemus
II plur.
potitati, –ae, –a essetis
III plur.
potitati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
pōtĭtāre
II plur.
pōtĭtamĭni
FUTURO
II sing.
pōtĭtātor
III sing.
pōtĭtātor
II plur.
III plur.
pōtĭtantor
PARTICIPIO
PERFETTO
potitatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
pōtĭtāri
PERFETTO
Singolare:
potitatus, –a, –um esse
Plurale:
potitati, –ae, –a esse
FUTURO
potitatum esse
GERUNDIVO
pōtĭtandus, –a, –um
SUPINO
potitatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:POTITOR100}}