posthăbĕor - Diatesi passiva
(posthăbĕo, posthăbes, posthabui, posthabitum, posthăbēre)verbo transitivo II coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
posthăbĕor
II sing.
posthăbēris, posthăbēre
III sing.
posthăbētur
I plur.
posthăbēmur
II plur.
posthăbemĭni
III plur.
posthăbentur
IMPERFETTO
I sing.
posthăbēbar
II sing.
posthăbebāris
III sing.
posthăbebātur
I plur.
posthăbebāmur
II plur.
posthăbebamĭni
III plur.
posthăbebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
posthăbēbor
II sing.
posthăbebĕris, posthăbebĕre
III sing.
posthăbebĭtur
I plur.
posthăbebĭmur
II plur.
posthăbebimĭni
III plur.
posthăbebuntur
PERFETTO
I sing.
posthabitus, –a, –um sum
II sing.
posthabitus, –a, –um es
III sing.
posthabitus, –a, –um est
I plur.
posthabiti, –ae, –a sumus
II plur.
posthabiti, –ae, –a estis
III plur.
posthabiti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
posthabitus, –a, –um eram
II sing.
posthabitus, –a, –um eras
III sing.
posthabitus, –a, –um erat
I plur.
posthabiti, –ae, –a eramus
II plur.
posthabiti, –ae, –a eratis
III plur.
posthabiti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
posthabitus, –a, –um ero
II sing.
posthabitus, –a, –um eris
III sing.
posthabitus, –a, –um erit
I plur.
posthabiti, –ae, –a erimus
II plur.
posthabiti, –ae, –a eritis
III plur.
posthabiti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
posthăbĕar
II sing.
posthăbeāris, posthăbeāre
III sing.
posthăbeātur
I plur.
posthăbeāmur
II plur.
posthăbeamĭni
III plur.
posthăbeantur
IMPERFETTO
I sing.
posthăbērer
II sing.
posthăberēris, posthăberēre
III sing.
posthăberētur
I plur.
posthăberēmur
II plur.
posthăberemĭni
III plur.
posthăberentur
PERFETTO
I sing.
posthabitus, –a, –um sim
II sing.
posthabitus, –a, –um sis
III sing.
posthabitus, –a, –um sit
I plur.
posthabiti, –ae, –a simus
II plur.
posthabiti, –ae, –a sitis
III plur.
posthabiti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
posthabitus, –a, –um essem
II sing.
posthabitus, –a, –um esses
III sing.
posthabitus, –a, –um esset
I plur.
posthabiti, –ae, –a essemus
II plur.
posthabiti, –ae, –a essetis
III plur.
posthabiti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
posthăbēre
II plur.
posthăbemĭni
FUTURO
II sing.
posthăbētor
III sing.
posthăbētor
II plur.
–
III plur.
posthăbentor
PARTICIPIO
PERFETTO
posthabitus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
posthăbēri
PERFETTO
Singolare:
posthabitus, –a, –um esse
Plurale:
posthabiti, –ae, –a esse
FUTURO
posthabitum esse
GERUNDIVO
posthăbendus, –a, –um
SUPINO
posthabitu
Vedi la forma attiva di questo lemma
posthăbĕor v. tr. II coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android