plūmor - Diatesi passiva
(plūmo, plūmas, plumavi, plumatum, plūmāre)verbo transitivo e intransitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
plūmor
II sing.
plūmāris, plūmāre
III sing.
plūmātur
I plur.
plūmāmur
II plur.
plūmamĭni
III plur.
plūmantur
IMPERFETTO
I sing.
plūmābar
II sing.
plūmabāris, plūmabāre
III sing.
plūmabātur
I plur.
plūmabāmur
II plur.
plūmabamĭni
III plur.
plūmabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
plūmābor
II sing.
plūmabĕris, plūmabĕre
III sing.
plūmabĭtur
I plur.
plūmabĭmur
II plur.
plūmabimĭni
III plur.
plūmabuntur
PERFETTO
I sing.
plumatus, –a, –um sum
II sing.
plumatus, –a, –um es
III sing.
plumatus, –a, –um est
I plur.
plumati, –ae, –a sumus
II plur.
plumati, –ae, –a estis
III plur.
plumati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
plumatus, –a, –um eram
II sing.
plumatus, –a, –um eras
III sing.
plumatus, –a, –um erat
I plur.
plumati, –ae, –a eramus
II plur.
plumati, –ae, –a eratis
III plur.
plumati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
plumatus, –a, –um ero
II sing.
plumatus, –a, –um eris
III sing.
plumatus, –a, –um erit
I plur.
plumati, –ae, –a erimus
II plur.
plumati, –ae, –a eritis
III plur.
plumati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
plūmer
II sing.
plūmēris, plūmēre
III sing.
plūmētur
I plur.
plūmēmur
II plur.
plūmemĭni
III plur.
plūmentur
IMPERFETTO
I sing.
plūmārer
II sing.
plūmarēris, plūmarēre
III sing.
plūmarētur
I plur.
plūmarēmur
II plur.
plūmaremĭni
III plur.
plūmarentur
PERFETTO
I sing.
plumatus, –a, –um sim
II sing.
plumatus, –a, –um sis
III sing.
plumatus, –a, –um sit
I plur.
plumati, –ae, –a simus
II plur.
plumati, –ae, –a sitis
III plur.
plumati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
plumatus, –a, –um essem
II sing.
plumatus, –a, –um esses
III sing.
plumatus, –a, –um esset
I plur.
plumati, –ae, –a essemus
II plur.
plumati, –ae, –a essetis
III plur.
plumati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
plūmāre
II plur.
plūmamĭni
FUTURO
II sing.
plūmātor
III sing.
plūmātor
II plur.
–
III plur.
plūmantor
PARTICIPIO
PERFETTO
plumatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
plūmāri
PERFETTO
Singolare:
plumatus, –a, –um esse
Plurale:
plumati, –ae, –a esse
FUTURO
plumatum esse
GERUNDIVO
plūmandus, –a, –um
SUPINO
plumatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
plūmor v. tr. e intr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android