plĭcor - Diatesi passiva
(plĭco, plĭcas, plicavi, plicatum, plĭcāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
plĭcor
II sing.
plĭcāris, plĭcāre
III sing.
plĭcātur
I plur.
plĭcāmur
II plur.
plĭcamĭni
III plur.
plĭcantur
IMPERFETTO
I sing.
plĭcābar
II sing.
plĭcabāris, plĭcabāre
III sing.
plĭcabātur
I plur.
plĭcabāmur
II plur.
plĭcabamĭni
III plur.
plĭcabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
plĭcābor
II sing.
plĭcabĕris, plĭcabĕre
III sing.
plĭcabĭtur
I plur.
plĭcabĭmur
II plur.
plĭcabimĭni
III plur.
plĭcabuntur
PERFETTO
I sing.
plicatus o plicitus, –a, –um sum
II sing.
plicatus o plicitus, –a, –um es
III sing.
plicatus o plicitus, –a, –um est
I plur.
plicati o pliciti, –ae, –a sumus
II plur.
plicati o pliciti, –ae, –a estis
III plur.
plicati o pliciti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
plicatus o plicitus, –a, –um eram
II sing.
plicatus o plicitus, –a, –um eras
III sing.
plicatus o plicitus, –a, –um erat
I plur.
plicati o pliciti, –ae, –a eramus
II plur.
plicati o pliciti, –ae, –a eratis
III plur.
plicati o pliciti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
plicatus o plicitus, –a, –um ero
II sing.
plicatus o plicitus, –a, –um eris
III sing.
plicatus o plicitus, –a, –um erit
I plur.
plicati o pliciti, –ae, –a erimus
II plur.
plicati o pliciti, –ae, –a eritis
III plur.
plicati o pliciti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
plĭcer
II sing.
plĭcēris, plĭcēre
III sing.
plĭcētur
I plur.
plĭcēmur
II plur.
plĭcemĭni
III plur.
plĭcentur
IMPERFETTO
I sing.
plĭcārer
II sing.
plĭcarēris, plĭcarēre
III sing.
plĭcarētur
I plur.
plĭcarēmur
II plur.
plĭcaremĭni
III plur.
plĭcarentur
PERFETTO
I sing.
plicatus o plicitus, –a, –um sim
II sing.
plicatus o plicitus, –a, –um sis
III sing.
plicatus o plicitus, –a, –um sit
I plur.
plicati o pliciti, –ae, –a simus
II plur.
plicati o pliciti, –ae, –a sitis
III plur.
plicati o pliciti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
plicatus o plicitus, –a, –um essem
II sing.
plicatus o plicitus, –a, –um esses
III sing.
plicatus o plicitus, –a, –um esset
I plur.
plicati o pliciti, –ae, –a essemus
II plur.
plicati o pliciti, –ae, –a essetis
III plur.
plicati o pliciti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
plĭcāre
II plur.
plĭcamĭni
FUTURO
II sing.
plĭcātor
III sing.
plĭcātor
II plur.
–
III plur.
plĭcantor
PARTICIPIO
PERFETTO
plicatus o plicitus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
plĭcāri
PERFETTO
Singolare:
plicatus o plicitus, –a, –um esse
Plurale:
plicati o pliciti, –ae, –a esse
FUTURO
plicatum esse o plicitum esse
GERUNDIVO
plĭcandus, –a, –um
SUPINO
plicatu o plicitu
Vedi la forma attiva di questo lemma
plĭcor v. tr. I coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android