plasmor - Diatesi passiva
(plasmo, plasmas, plasmavi, plasmatum, plasmāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
plasmor
II sing.
plasmāris, plasmāre
III sing.
plasmātur
I plur.
plasmāmur
II plur.
plasmamĭni
III plur.
plasmantur
IMPERFETTO
I sing.
plasmābar
II sing.
plasmabāris, plasmabāre
III sing.
plasmabātur
I plur.
plasmabāmur
II plur.
plasmabamĭni
III plur.
plasmabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
plasmābor
II sing.
plasmabĕris, plasmabĕre
III sing.
plasmabĭtur
I plur.
plasmabĭmur
II plur.
plasmabimĭni
III plur.
plasmabuntur
PERFETTO
I sing.
plasmatus, –a, –um sum
II sing.
plasmatus, –a, –um es
III sing.
plasmatus, –a, –um est
I plur.
plasmati, –ae, –a sumus
II plur.
plasmati, –ae, –a estis
III plur.
plasmati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
plasmatus, –a, –um eram
II sing.
plasmatus, –a, –um eras
III sing.
plasmatus, –a, –um erat
I plur.
plasmati, –ae, –a eramus
II plur.
plasmati, –ae, –a eratis
III plur.
plasmati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
plasmatus, –a, –um ero
II sing.
plasmatus, –a, –um eris
III sing.
plasmatus, –a, –um erit
I plur.
plasmati, –ae, –a erimus
II plur.
plasmati, –ae, –a eritis
III plur.
plasmati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
plasmer
II sing.
plasmēris, plasmēre
III sing.
plasmētur
I plur.
plasmēmur
II plur.
plasmemĭni
III plur.
plasmentur
IMPERFETTO
I sing.
plasmārer
II sing.
plasmarēris, plasmarēre
III sing.
plasmarētur
I plur.
plasmarēmur
II plur.
plasmaremĭni
III plur.
plasmarentur
PERFETTO
I sing.
plasmatus, –a, –um sim
II sing.
plasmatus, –a, –um sis
III sing.
plasmatus, –a, –um sit
I plur.
plasmati, –ae, –a simus
II plur.
plasmati, –ae, –a sitis
III plur.
plasmati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
plasmatus, –a, –um essem
II sing.
plasmatus, –a, –um esses
III sing.
plasmatus, –a, –um esset
I plur.
plasmati, –ae, –a essemus
II plur.
plasmati, –ae, –a essetis
III plur.
plasmati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
plasmāre
II plur.
plasmamĭni
FUTURO
II sing.
plasmātor
III sing.
plasmātor
II plur.
–
III plur.
plasmantor
PARTICIPIO
PERFETTO
plasmatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
plasmāri
PERFETTO
Singolare:
plasmatus, –a, –um esse
Plurale:
plasmati, –ae, –a esse
FUTURO
plasmatum esse
GERUNDIVO
plasmandus, –a, –um
SUPINO
plasmatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
plasmor v. tr. I coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android