plācor - Diatesi passiva
(plāco, plācas, placavi, placatum, plācāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
plācor
II sing.
plācāris, plācāre
III sing.
plācātur
I plur.
plācāmur
II plur.
plācamĭni
III plur.
plācantur
IMPERFETTO
I sing.
plācābar
II sing.
plācabāris, plācabāre
III sing.
plācabātur
I plur.
plācabāmur
II plur.
plācabamĭni
III plur.
plācabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
plācābor
II sing.
plācabĕris, plācabĕre
III sing.
plācabĭtur
I plur.
plācabĭmur
II plur.
plācabimĭni
III plur.
plācabuntur
PERFETTO
I sing.
placatus, –a, –um sum
II sing.
placatus, –a, –um es
III sing.
placatus, –a, –um est
I plur.
placati, –ae, –a sumus
II plur.
placati, –ae, –a estis
III plur.
placati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
placatus, –a, –um eram
II sing.
placatus, –a, –um eras
III sing.
placatus, –a, –um erat
I plur.
placati, –ae, –a eramus
II plur.
placati, –ae, –a eratis
III plur.
placati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
placatus, –a, –um ero
II sing.
placatus, –a, –um eris
III sing.
placatus, –a, –um erit
I plur.
placati, –ae, –a erimus
II plur.
placati, –ae, –a eritis
III plur.
placati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
plācer
II sing.
plācēris, plācēre
III sing.
plācētur
I plur.
plācēmur
II plur.
plācemĭni
III plur.
plācentur
IMPERFETTO
I sing.
plācārer
II sing.
plācarēris, plācarēre
III sing.
plācarētur
I plur.
plācarēmur
II plur.
plācaremĭni
III plur.
plācarentur
PERFETTO
I sing.
placatus, –a, –um sim
II sing.
placatus, –a, –um sis
III sing.
placatus, –a, –um sit
I plur.
placati, –ae, –a simus
II plur.
placati, –ae, –a sitis
III plur.
placati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
placatus, –a, –um essem
II sing.
placatus, –a, –um esses
III sing.
placatus, –a, –um esset
I plur.
placati, –ae, –a essemus
II plur.
placati, –ae, –a essetis
III plur.
placati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
plācāre
II plur.
plācamĭni
FUTURO
II sing.
plācātor
III sing.
plācātor
II plur.
–
III plur.
plācantor
PARTICIPIO
PERFETTO
placatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
plācāri
PERFETTO
Singolare:
placatus, –a, –um esse
Plurale:
placati, –ae, –a esse
FUTURO
placatum esse
GERUNDIVO
plācandus, –a, –um
SUPINO
placatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
plācor v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android