pinsor - Diatesi passiva
(pinso, pinsis, pinsi, pinsitum, pinsĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
pinsor
II sing.
pinsĕris, pinsĕre
III sing.
pinsĭtur
I plur.
pinsĭmur
II plur.
pinsimĭni
III plur.
pinsuntur
IMPERFETTO
I sing.
pinsēbar
II sing.
pinsebāris, pinsebāre
III sing.
pinsebātur
I plur.
pinsebāmur
II plur.
pinsebamĭni
III plur.
pinsebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
pinsar
II sing.
pinsēris, pinsēre
III sing.
pinsētur
I plur.
pinsēmur
II plur.
pinsemĭni
III plur.
pinsentur
PERFETTO
I sing.
pinsitus o pinsus, –a, –um sum
II sing.
pinsitus o pinsus, –a, –um es
III sing.
pinsitus o pinsus, –a, –um est
I plur.
pinsiti o pinsi, –ae, –a sumus
II plur.
pinsiti o pinsi, –ae, –a estis
III plur.
pinsiti o pinsi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
pinsitus o pinsus, –a, –um eram
II sing.
pinsitus o pinsus, –a, –um eras
III sing.
pinsitus o pinsus, –a, –um erat
I plur.
pinsiti o pinsi, –ae, –a eramus
II plur.
pinsiti o pinsi, –ae, –a eratis
III plur.
pinsiti o pinsi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
pinsitus o pinsus, –a, –um ero
II sing.
pinsitus o pinsus, –a, –um eris
III sing.
pinsitus o pinsus, –a, –um erit
I plur.
pinsiti o pinsi, –ae, –a erimus
II plur.
pinsiti o pinsi, –ae, –a eritis
III plur.
pinsiti o pinsi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
pinsar
II sing.
pinsāris, pinsāre
III sing.
pinsātur
I plur.
pinsāmur
II plur.
pinsamĭni
III plur.
pinsantur
IMPERFETTO
I sing.
pinsĕrer
II sing.
pinserēris, pinserēre
III sing.
pinserētur
I plur.
pinserēmur
II plur.
pinseremĭni
III plur.
pinserentur
PERFETTO
I sing.
pinsitus o pinsus, –a, –um sim
II sing.
pinsitus o pinsus, –a, –um sis
III sing.
pinsitus o pinsus, –a, –um sit
I plur.
pinsiti o pinsi, –ae, –a simus
II plur.
pinsiti o pinsi, –ae, –a sitis
III plur.
pinsiti o pinsi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
pinsitus o pinsus, –a, –um essem
II sing.
pinsitus o pinsus, –a, –um esses
III sing.
pinsitus o pinsus, –a, –um esset
I plur.
pinsiti o pinsi, –ae, –a essemus
II plur.
pinsiti o pinsi, –ae, –a essetis
III plur.
pinsiti o pinsi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
pinsĕre
II plur.
pinsimĭni
FUTURO
II sing.
pinsĭtor
III sing.
pinsĭtor
II plur.
–
III plur.
pinsuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
pinsitus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
pinsi
PERFETTO
Singolare:
pinsitus o pinsus, –a, –um esse
Plurale:
pinsiti o pinsi, –ae, –a esse
FUTURO
pinsitum esse o pinsum esse
GERUNDIVO
pinsendus, –a, –um
SUPINO
pinsitu
Vedi la forma attiva di questo lemma
pinsor v. tr. III coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android