pervĭdĕor - Diatesi passiva
(pervĭdĕo, pervĭdes, pervidi, pervisum, pervĭdēre)verbo transitivo II coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
pervĭdĕor
II sing.
pervĭdēris, pervĭdēre
III sing.
pervĭdētur
I plur.
pervĭdēmur
II plur.
pervĭdemĭni
III plur.
pervĭdentur
IMPERFETTO
I sing.
pervĭdēbar
II sing.
pervĭdebāris
III sing.
pervĭdebātur
I plur.
pervĭdebāmur
II plur.
pervĭdebamĭni
III plur.
pervĭdebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
pervĭdēbor
II sing.
pervĭdebĕris, pervĭdebĕre
III sing.
pervĭdebĭtur
I plur.
pervĭdebĭmur
II plur.
pervĭdebimĭni
III plur.
pervĭdebuntur
PERFETTO
I sing.
pervisus, –a, –um sum
II sing.
pervisus, –a, –um es
III sing.
pervisus, –a, –um est
I plur.
pervisi, –ae, –a sumus
II plur.
pervisi, –ae, –a estis
III plur.
pervisi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
pervisus, –a, –um eram
II sing.
pervisus, –a, –um eras
III sing.
pervisus, –a, –um erat
I plur.
pervisi, –ae, –a eramus
II plur.
pervisi, –ae, –a eratis
III plur.
pervisi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
pervisus, –a, –um ero
II sing.
pervisus, –a, –um eris
III sing.
pervisus, –a, –um erit
I plur.
pervisi, –ae, –a erimus
II plur.
pervisi, –ae, –a eritis
III plur.
pervisi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
pervĭdĕar
II sing.
pervĭdeāris, pervĭdeāre
III sing.
pervĭdeātur
I plur.
pervĭdeāmur
II plur.
pervĭdeamĭni
III plur.
pervĭdeantur
IMPERFETTO
I sing.
pervĭdērer
II sing.
pervĭderēris, pervĭderēre
III sing.
pervĭderētur
I plur.
pervĭderēmur
II plur.
pervĭderemĭni
III plur.
pervĭderentur
PERFETTO
I sing.
pervisus, –a, –um sim
II sing.
pervisus, –a, –um sis
III sing.
pervisus, –a, –um sit
I plur.
pervisi, –ae, –a simus
II plur.
pervisi, –ae, –a sitis
III plur.
pervisi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
pervisus, –a, –um essem
II sing.
pervisus, –a, –um esses
III sing.
pervisus, –a, –um esset
I plur.
pervisi, –ae, –a essemus
II plur.
pervisi, –ae, –a essetis
III plur.
pervisi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
pervĭdēre
II plur.
pervĭdemĭni
FUTURO
II sing.
pervĭdētor
III sing.
pervĭdētor
II plur.
–
III plur.
pervĭdentor
PARTICIPIO
PERFETTO
pervisus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
pervĭdēri
PERFETTO
Singolare:
pervisus, –a, –um esse
Plurale:
pervisi, –ae, –a esse
FUTURO
pervisum esse
GERUNDIVO
pervĭdendus, –a, –um
SUPINO
pervisu
Vedi la forma attiva di questo lemma
pervĭdĕor v. tr. II coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android