pervĕhor - Diatesi passiva
(pervĕho, pervĕhis, pervexi, pervectum, pervĕhĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
pervĕhor
II sing.
pervĕhĕris, pervĕhĕre
III sing.
pervĕhĭtur
I plur.
pervĕhĭmur
II plur.
pervĕhimĭni
III plur.
pervĕhuntur
IMPERFETTO
I sing.
pervĕhēbar
II sing.
pervĕhebāris, pervĕhebāre
III sing.
pervĕhebātur
I plur.
pervĕhebāmur
II plur.
pervĕhebamĭni
III plur.
pervĕhebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
pervĕhar
II sing.
pervĕhēris, pervĕhēre
III sing.
pervĕhētur
I plur.
pervĕhēmur
II plur.
pervĕhemĭni
III plur.
pervĕhentur
PERFETTO
I sing.
pervectus, –a, –um sum
II sing.
pervectus, –a, –um es
III sing.
pervectus, –a, –um est
I plur.
pervecti, –ae, –a sumus
II plur.
pervecti, –ae, –a estis
III plur.
pervecti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
pervectus, –a, –um eram
II sing.
pervectus, –a, –um eras
III sing.
pervectus, –a, –um erat
I plur.
pervecti, –ae, –a eramus
II plur.
pervecti, –ae, –a eratis
III plur.
pervecti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
pervectus, –a, –um ero
II sing.
pervectus, –a, –um eris
III sing.
pervectus, –a, –um erit
I plur.
pervecti, –ae, –a erimus
II plur.
pervecti, –ae, –a eritis
III plur.
pervecti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
pervĕhar
II sing.
pervĕhāris, pervĕhāre
III sing.
pervĕhātur
I plur.
pervĕhāmur
II plur.
pervĕhamĭni
III plur.
pervĕhantur
IMPERFETTO
I sing.
pervĕhĕrer
II sing.
pervĕherēris, pervĕherēre
III sing.
pervĕherētur
I plur.
pervĕherēmur
II plur.
pervĕheremĭni
III plur.
pervĕherentur
PERFETTO
I sing.
pervectus, –a, –um sim
II sing.
pervectus, –a, –um sis
III sing.
pervectus, –a, –um sit
I plur.
pervecti, –ae, –a simus
II plur.
pervecti, –ae, –a sitis
III plur.
pervecti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
pervectus, –a, –um essem
II sing.
pervectus, –a, –um esses
III sing.
pervectus, –a, –um esset
I plur.
pervecti, –ae, –a essemus
II plur.
pervecti, –ae, –a essetis
III plur.
pervecti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
pervĕhĕre
II plur.
pervĕhimĭni
FUTURO
II sing.
pervĕhĭtor
III sing.
pervĕhĭtor
II plur.
–
III plur.
pervĕhuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
pervectus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
pervĕhi
PERFETTO
Singolare:
pervectus, –a, –um esse
Plurale:
pervecti, –ae, –a esse
FUTURO
pervectum esse
GERUNDIVO
pervĕhendus, –a, –um
SUPINO
pervectu
Vedi la forma attiva di questo lemma
pervĕhor v. tr. III coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android