pertemptor - Diatesi passiva
(pertempto, pertemptas, pertemptavi, pertemptatum, pertemptāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
pertemptor
II sing.
pertemptāris, pertemptāre
III sing.
pertemptātur
I plur.
pertemptāmur
II plur.
pertemptamĭni
III plur.
pertemptantur
IMPERFETTO
I sing.
pertemptābar
II sing.
pertemptabāris, pertemptabāre
III sing.
pertemptabātur
I plur.
pertemptabāmur
II plur.
pertemptabamĭni
III plur.
pertemptabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
pertemptābor
II sing.
pertemptabĕris, pertemptabĕre
III sing.
pertemptabĭtur
I plur.
pertemptabĭmur
II plur.
pertemptabimĭni
III plur.
pertemptabuntur
PERFETTO
I sing.
pertemptatus, –a, –um sum
II sing.
pertemptatus, –a, –um es
III sing.
pertemptatus, –a, –um est
I plur.
pertemptati, –ae, –a sumus
II plur.
pertemptati, –ae, –a estis
III plur.
pertemptati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
pertemptatus, –a, –um eram
II sing.
pertemptatus, –a, –um eras
III sing.
pertemptatus, –a, –um erat
I plur.
pertemptati, –ae, –a eramus
II plur.
pertemptati, –ae, –a eratis
III plur.
pertemptati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
pertemptatus, –a, –um ero
II sing.
pertemptatus, –a, –um eris
III sing.
pertemptatus, –a, –um erit
I plur.
pertemptati, –ae, –a erimus
II plur.
pertemptati, –ae, –a eritis
III plur.
pertemptati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
pertempter
II sing.
pertemptēris, pertemptēre
III sing.
pertemptētur
I plur.
pertemptēmur
II plur.
pertemptemĭni
III plur.
pertemptentur
IMPERFETTO
I sing.
pertemptārer
II sing.
pertemptarēris, pertemptarēre
III sing.
pertemptarētur
I plur.
pertemptarēmur
II plur.
pertemptaremĭni
III plur.
pertemptarentur
PERFETTO
I sing.
pertemptatus, –a, –um sim
II sing.
pertemptatus, –a, –um sis
III sing.
pertemptatus, –a, –um sit
I plur.
pertemptati, –ae, –a simus
II plur.
pertemptati, –ae, –a sitis
III plur.
pertemptati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
pertemptatus, –a, –um essem
II sing.
pertemptatus, –a, –um esses
III sing.
pertemptatus, –a, –um esset
I plur.
pertemptati, –ae, –a essemus
II plur.
pertemptati, –ae, –a essetis
III plur.
pertemptati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
pertemptāre
II plur.
pertemptamĭni
FUTURO
II sing.
pertemptātor
III sing.
pertemptātor
II plur.
–
III plur.
pertemptantor
PARTICIPIO
PERFETTO
pertemptatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
pertemptāri
PERFETTO
Singolare:
pertemptatus, –a, –um esse
Plurale:
pertemptati, –ae, –a esse
FUTURO
pertemptatum esse
GERUNDIVO
pertemptandus, –a, –um
SUPINO
pertemptatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
pertemptor v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android