perrŏgor - Diatesi passiva

(perrŏgo, perrŏgas, perrogavi, perrogatum, perrŏgāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
perrŏgor
II sing.
perrŏgāris, perrŏgāre
III sing.
perrŏgātur
I plur.
perrŏgāmur
II plur.
perrŏgamĭni
III plur.
perrŏgantur
IMPERFETTO
I sing.
perrŏgābar
II sing.
perrŏgabāris, perrŏgabāre
III sing.
perrŏgabātur
I plur.
perrŏgabāmur
II plur.
perrŏgabamĭni
III plur.
perrŏgabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
perrŏgābor
II sing.
perrŏgabĕris, perrŏgabĕre
III sing.
perrŏgabĭtur
I plur.
perrŏgabĭmur
II plur.
perrŏgabimĭni
III plur.
perrŏgabuntur
PERFETTO
I sing.
perrogatus, –a, –um sum
II sing.
perrogatus, –a, –um es
III sing.
perrogatus, –a, –um est
I plur.
perrogati, –ae, –a sumus
II plur.
perrogati, –ae, –a estis
III plur.
perrogati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
perrogatus, –a, –um eram
II sing.
perrogatus, –a, –um eras
III sing.
perrogatus, –a, –um erat
I plur.
perrogati, –ae, –a eramus
II plur.
perrogati, –ae, –a eratis
III plur.
perrogati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
perrogatus, –a, –um ero
II sing.
perrogatus, –a, –um eris
III sing.
perrogatus, –a, –um erit
I plur.
perrogati, –ae, –a erimus
II plur.
perrogati, –ae, –a eritis
III plur.
perrogati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
perrŏger
II sing.
perrŏgēris, perrŏgēre
III sing.
perrŏgētur
I plur.
perrŏgēmur
II plur.
perrŏgemĭni
III plur.
perrŏgentur
IMPERFETTO
I sing.
perrŏgārer
II sing.
perrŏgarēris, perrŏgarēre
III sing.
perrŏgarētur
I plur.
perrŏgarēmur
II plur.
perrŏgaremĭni
III plur.
perrŏgarentur
PERFETTO
I sing.
perrogatus, –a, –um sim
II sing.
perrogatus, –a, –um sis
III sing.
perrogatus, –a, –um sit
I plur.
perrogati, –ae, –a simus
II plur.
perrogati, –ae, –a sitis
III plur.
perrogati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
perrogatus, –a, –um essem
II sing.
perrogatus, –a, –um esses
III sing.
perrogatus, –a, –um esset
I plur.
perrogati, –ae, –a essemus
II plur.
perrogati, –ae, –a essetis
III plur.
perrogati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
perrŏgāre
II plur.
perrŏgamĭni
FUTURO
II sing.
perrŏgātor
III sing.
perrŏgātor
II plur.
III plur.
perrŏgantor
PARTICIPIO
PERFETTO
perrogatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
perrŏgāri
PERFETTO
Singolare:
perrogatus, –a, –um esse
Plurale:
perrogati, –ae, –a esse
FUTURO
perrogatum esse
GERUNDIVO
perrŏgandus, –a, –um
SUPINO
perrogatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:PERROGOR100}}