pernoscor - Diatesi passiva

(pernosco, pernoscis, pernovi, pernotum, pernoscĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
pernoscor
II sing.
pernoscĕris, pernoscĕre
III sing.
pernoscĭtur
I plur.
pernoscĭmur
II plur.
pernoscimĭni
III plur.
pernoscuntur
IMPERFETTO
I sing.
pernoscēbar
II sing.
pernoscebāris, pernoscebāre
III sing.
pernoscebātur
I plur.
pernoscebāmur
II plur.
pernoscebamĭni
III plur.
pernoscebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
pernoscar
II sing.
pernoscēris, pernoscēre
III sing.
pernoscētur
I plur.
pernoscēmur
II plur.
pernoscemĭni
III plur.
pernoscentur
PERFETTO
I sing.
pernotus, –a, –um sum
II sing.
pernotus, –a, –um es
III sing.
pernotus, –a, –um est
I plur.
pernoti, –ae, –a sumus
II plur.
pernoti, –ae, –a estis
III plur.
pernoti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
pernotus, –a, –um eram
II sing.
pernotus, –a, –um eras
III sing.
pernotus, –a, –um erat
I plur.
pernoti, –ae, –a eramus
II plur.
pernoti, –ae, –a eratis
III plur.
pernoti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
pernotus, –a, –um ero
II sing.
pernotus, –a, –um eris
III sing.
pernotus, –a, –um erit
I plur.
pernoti, –ae, –a erimus
II plur.
pernoti, –ae, –a eritis
III plur.
pernoti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
pernoscar
II sing.
pernoscāris, pernoscāre
III sing.
pernoscātur
I plur.
pernoscāmur
II plur.
pernoscamĭni
III plur.
pernoscantur
IMPERFETTO
I sing.
pernoscĕrer
II sing.
pernoscerēris, pernoscerēre
III sing.
pernoscerētur
I plur.
pernoscerēmur
II plur.
pernosceremĭni
III plur.
pernoscerentur
PERFETTO
I sing.
pernotus, –a, –um sim
II sing.
pernotus, –a, –um sis
III sing.
pernotus, –a, –um sit
I plur.
pernoti, –ae, –a simus
II plur.
pernoti, –ae, –a sitis
III plur.
pernoti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
pernotus, –a, –um essem
II sing.
pernotus, –a, –um esses
III sing.
pernotus, –a, –um esset
I plur.
pernoti, –ae, –a essemus
II plur.
pernoti, –ae, –a essetis
III plur.
pernoti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
pernoscĕre
II plur.
pernoscimĭni
FUTURO
II sing.
pernoscĭtor
III sing.
pernoscĭtor
II plur.
III plur.
pernoscuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
pernotus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
pernosci
PERFETTO
Singolare:
pernotus, –a, –um esse
Plurale:
pernoti, –ae, –a esse
FUTURO
pernotum esse
GERUNDIVO
pernoscendus, –a, –um
SUPINO
pernotu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:PERNOSCOR100}}