permiscĕor - Diatesi passiva
(permiscĕo, permisces, permiscui, permixtum, permiscēre)verbo transitivo II coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
permiscĕor
II sing.
permiscēris, permiscēre
III sing.
permiscētur
I plur.
permiscēmur
II plur.
permiscemĭni
III plur.
permiscentur
IMPERFETTO
I sing.
permiscēbar
II sing.
permiscebāris
III sing.
permiscebātur
I plur.
permiscebāmur
II plur.
permiscebamĭni
III plur.
permiscebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
permiscēbor
II sing.
permiscebĕris, permiscebĕre
III sing.
permiscebĭtur
I plur.
permiscebĭmur
II plur.
permiscebimĭni
III plur.
permiscebuntur
PERFETTO
I sing.
permixtus o permistus, –a, –um sum
II sing.
permixtus o permistus, –a, –um es
III sing.
permixtus o permistus, –a, –um est
I plur.
permixti o permisti, –ae, –a sumus
II plur.
permixti o permisti, –ae, –a estis
III plur.
permixti o permisti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
permixtus o permistus, –a, –um eram
II sing.
permixtus o permistus, –a, –um eras
III sing.
permixtus o permistus, –a, –um erat
I plur.
permixti o permisti, –ae, –a eramus
II plur.
permixti o permisti, –ae, –a eratis
III plur.
permixti o permisti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
permixtus o permistus, –a, –um ero
II sing.
permixtus o permistus, –a, –um eris
III sing.
permixtus o permistus, –a, –um erit
I plur.
permixti o permisti, –ae, –a erimus
II plur.
permixti o permisti, –ae, –a eritis
III plur.
permixti o permisti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
permiscĕar
II sing.
permisceāris, permisceāre
III sing.
permisceātur
I plur.
permisceāmur
II plur.
permisceamĭni
III plur.
permisceantur
IMPERFETTO
I sing.
permiscērer
II sing.
permiscerēris, permiscerēre
III sing.
permiscerētur
I plur.
permiscerēmur
II plur.
permisceremĭni
III plur.
permiscerentur
PERFETTO
I sing.
permixtus o permistus, –a, –um sim
II sing.
permixtus o permistus, –a, –um sis
III sing.
permixtus o permistus, –a, –um sit
I plur.
permixti o permisti, –ae, –a simus
II plur.
permixti o permisti, –ae, –a sitis
III plur.
permixti o permisti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
permixtus o permistus, –a, –um essem
II sing.
permixtus o permistus, –a, –um esses
III sing.
permixtus o permistus, –a, –um esset
I plur.
permixti o permisti, –ae, –a essemus
II plur.
permixti o permisti, –ae, –a essetis
III plur.
permixti o permisti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
permiscēre
II plur.
permiscemĭni
FUTURO
II sing.
permiscētor
III sing.
permiscētor
II plur.
–
III plur.
permiscentor
PARTICIPIO
PERFETTO
permixtus o permistus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
permiscēri
PERFETTO
Singolare:
permixtus o permistus, –a, –um esse
Plurale:
permixti o permisti, –ae, –a esse
FUTURO
permixtum esse o permistum esse
GERUNDIVO
permiscendus, –a, –um
SUPINO
permixtu o permistu
Vedi la forma attiva di questo lemma
permiscĕor v. tr. II coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android