perlĭnor - Diatesi passiva
(perlĭno, perlĭnis, perlitum, perlĭnĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
perlĭnor
II sing.
perlĭnĕris, perlĭnĕre
III sing.
perlĭnĭtur
I plur.
perlĭnĭmur
II plur.
perlĭnimĭni
III plur.
perlĭnuntur
IMPERFETTO
I sing.
perlĭnēbar
II sing.
perlĭnebāris, perlĭnebāre
III sing.
perlĭnebātur
I plur.
perlĭnebāmur
II plur.
perlĭnebamĭni
III plur.
perlĭnebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
perlĭnar
II sing.
perlĭnēris, perlĭnēre
III sing.
perlĭnētur
I plur.
perlĭnēmur
II plur.
perlĭnemĭni
III plur.
perlĭnentur
PERFETTO
I sing.
perlitus, –a, –um sum
II sing.
perlitus, –a, –um es
III sing.
perlitus, –a, –um est
I plur.
perliti, –ae, –a sumus
II plur.
perliti, –ae, –a estis
III plur.
perliti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
perlitus, –a, –um eram
II sing.
perlitus, –a, –um eras
III sing.
perlitus, –a, –um erat
I plur.
perliti, –ae, –a eramus
II plur.
perliti, –ae, –a eratis
III plur.
perliti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
perlitus, –a, –um ero
II sing.
perlitus, –a, –um eris
III sing.
perlitus, –a, –um erit
I plur.
perliti, –ae, –a erimus
II plur.
perliti, –ae, –a eritis
III plur.
perliti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
perlĭnar
II sing.
perlĭnāris, perlĭnāre
III sing.
perlĭnātur
I plur.
perlĭnāmur
II plur.
perlĭnamĭni
III plur.
perlĭnantur
IMPERFETTO
I sing.
perlĭnĕrer
II sing.
perlĭnerēris, perlĭnerēre
III sing.
perlĭnerētur
I plur.
perlĭnerēmur
II plur.
perlĭneremĭni
III plur.
perlĭnerentur
PERFETTO
I sing.
perlitus, –a, –um sim
II sing.
perlitus, –a, –um sis
III sing.
perlitus, –a, –um sit
I plur.
perliti, –ae, –a simus
II plur.
perliti, –ae, –a sitis
III plur.
perliti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
perlitus, –a, –um essem
II sing.
perlitus, –a, –um esses
III sing.
perlitus, –a, –um esset
I plur.
perliti, –ae, –a essemus
II plur.
perliti, –ae, –a essetis
III plur.
perliti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
perlĭnĕre
II plur.
perlĭnimĭni
FUTURO
II sing.
perlĭnĭtor
III sing.
perlĭnĭtor
II plur.
–
III plur.
perlĭnuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
perlitus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
perlĭni
PERFETTO
Singolare:
perlitus, –a, –um esse
Plurale:
perliti, –ae, –a esse
FUTURO
perlitum esse
GERUNDIVO
perlĭnendus, –a, –um
SUPINO
perlitu
Vedi la forma attiva di questo lemma
perlĭnor v. tr. III coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android