perlĕgor - Diatesi passiva
(perlĕgo, perlĕgis, perlegi, perlectum, perlĕgĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
perlĕgor
II sing.
perlĕgĕris, perlĕgĕre
III sing.
perlĕgĭtur
I plur.
perlĕgĭmur
II plur.
perlĕgimĭni
III plur.
perlĕguntur
IMPERFETTO
I sing.
perlĕgēbar
II sing.
perlĕgebāris, perlĕgebāre
III sing.
perlĕgebātur
I plur.
perlĕgebāmur
II plur.
perlĕgebamĭni
III plur.
perlĕgebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
perlĕgar
II sing.
perlĕgēris, perlĕgēre
III sing.
perlĕgētur
I plur.
perlĕgēmur
II plur.
perlĕgemĭni
III plur.
perlĕgentur
PERFETTO
I sing.
perlectus, –a, –um sum
II sing.
perlectus, –a, –um es
III sing.
perlectus, –a, –um est
I plur.
perlecti, –ae, –a sumus
II plur.
perlecti, –ae, –a estis
III plur.
perlecti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
perlectus, –a, –um eram
II sing.
perlectus, –a, –um eras
III sing.
perlectus, –a, –um erat
I plur.
perlecti, –ae, –a eramus
II plur.
perlecti, –ae, –a eratis
III plur.
perlecti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
perlectus, –a, –um ero
II sing.
perlectus, –a, –um eris
III sing.
perlectus, –a, –um erit
I plur.
perlecti, –ae, –a erimus
II plur.
perlecti, –ae, –a eritis
III plur.
perlecti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
perlĕgar
II sing.
perlĕgāris, perlĕgāre
III sing.
perlĕgātur
I plur.
perlĕgāmur
II plur.
perlĕgamĭni
III plur.
perlĕgantur
IMPERFETTO
I sing.
perlĕgĕrer
II sing.
perlĕgerēris, perlĕgerēre
III sing.
perlĕgerētur
I plur.
perlĕgerēmur
II plur.
perlĕgeremĭni
III plur.
perlĕgerentur
PERFETTO
I sing.
perlectus, –a, –um sim
II sing.
perlectus, –a, –um sis
III sing.
perlectus, –a, –um sit
I plur.
perlecti, –ae, –a simus
II plur.
perlecti, –ae, –a sitis
III plur.
perlecti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
perlectus, –a, –um essem
II sing.
perlectus, –a, –um esses
III sing.
perlectus, –a, –um esset
I plur.
perlecti, –ae, –a essemus
II plur.
perlecti, –ae, –a essetis
III plur.
perlecti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
perlĕgĕre
II plur.
perlĕgimĭni
FUTURO
II sing.
perlĕgĭtor
III sing.
perlĕgĭtor
II plur.
–
III plur.
perlĕguntor
PARTICIPIO
PERFETTO
perlectus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
perlĕgi
PERFETTO
Singolare:
perlectus, –a, –um esse
Plurale:
perlecti, –ae, –a esse
FUTURO
perlectum esse
GERUNDIVO
perlĕgendus, –a, –um
SUPINO
perlectu
Vedi la forma attiva di questo lemma
perlĕgor v. tr. III coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android