pergor - Diatesi passiva
(pergo, pergis, perrexi, perrectum, pergĕre)verbo transitivo e intransitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
pergor
II sing.
pergĕris, pergĕre
III sing.
pergĭtur
I plur.
pergĭmur
II plur.
pergimĭni
III plur.
perguntur
IMPERFETTO
I sing.
pergēbar
II sing.
pergebāris, pergebāre
III sing.
pergebātur
I plur.
pergebāmur
II plur.
pergebamĭni
III plur.
pergebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
pergar
II sing.
pergēris, pergēre
III sing.
pergētur
I plur.
pergēmur
II plur.
pergemĭni
III plur.
pergentur
PERFETTO
I sing.
perrectus, –a, –um sum
II sing.
perrectus, –a, –um es
III sing.
perrectus, –a, –um est
I plur.
perrecti, –ae, –a sumus
II plur.
perrecti, –ae, –a estis
III plur.
perrecti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
perrectus, –a, –um eram
II sing.
perrectus, –a, –um eras
III sing.
perrectus, –a, –um erat
I plur.
perrecti, –ae, –a eramus
II plur.
perrecti, –ae, –a eratis
III plur.
perrecti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
perrectus, –a, –um ero
II sing.
perrectus, –a, –um eris
III sing.
perrectus, –a, –um erit
I plur.
perrecti, –ae, –a erimus
II plur.
perrecti, –ae, –a eritis
III plur.
perrecti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
pergar
II sing.
pergāris, pergāre
III sing.
pergātur
I plur.
pergāmur
II plur.
pergamĭni
III plur.
pergantur
IMPERFETTO
I sing.
pergĕrer
II sing.
pergerēris, pergerēre
III sing.
pergerētur
I plur.
pergerēmur
II plur.
pergeremĭni
III plur.
pergerentur
PERFETTO
I sing.
perrectus, –a, –um sim
II sing.
perrectus, –a, –um sis
III sing.
perrectus, –a, –um sit
I plur.
perrecti, –ae, –a simus
II plur.
perrecti, –ae, –a sitis
III plur.
perrecti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
perrectus, –a, –um essem
II sing.
perrectus, –a, –um esses
III sing.
perrectus, –a, –um esset
I plur.
perrecti, –ae, –a essemus
II plur.
perrecti, –ae, –a essetis
III plur.
perrecti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
pergĕre
II plur.
pergĭmini
FUTURO
II sing.
pergĭtor
III sing.
pergĭtor
II plur.
–
III plur.
perguntor
PARTICIPIO
PERFETTO
perrectus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
pergi
PERFETTO
Singolare:
perrectus, –a, –um esse
Plurale:
perrecti, –ae, –a esse
FUTURO
perrectum esse
GERUNDIVO
pergendus, –a, –um
SUPINO
perrectu
Vedi la forma attiva di questo lemma
pergor v. tr. e intr. III coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android