Declinatore / Coniugatore Latino
pĕrĕquĭto - Diatesi attiva
(pĕrĕquĭto, pĕrĕquĭtas, perequitavi, perequitatum, pĕrĕquĭtāre)
verbo transitivo e intransitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
PRESENTE |
I sing. | pĕrĕquĭto |
II sing. | pĕrĕquĭtas |
III sing. | pĕrĕquĭtat |
I plur. | pĕrĕquĭtāmus |
II plur. | pĕrĕquĭtātis |
III plur. | pĕrĕquĭtant |
IMPERFETTO |
I sing. | pĕrĕquĭtābam |
II sing. | pĕrĕquĭtābas |
III sing. | pĕrĕquĭtābat |
I plur. | pĕrĕquĭtabāmus |
II plur. | pĕrĕquĭtabātis |
III plur. | pĕrĕquĭtābant |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | pĕrĕquĭtābo |
II sing. | pĕrĕquĭtābis |
III sing. | pĕrĕquĭtābit |
I plur. | pĕrĕquĭtabĭmus |
II plur. | pĕrĕquĭtabĭtis |
III plur. | pĕrĕquĭtābunt |
PERFETTO |
I sing. | perequitavi |
II sing. | perequitavisti |
III sing. | perequitavit |
I plur. | perequitavĭmus |
II plur. | perequitavistis |
III plur. | perequitavēreunt, perequitavēre |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | perequitavĕram |
II sing. | perequitavĕras |
III sing. | perequitavĕrat |
I plur. | perequitaverāmus |
II plur. | perequitaverātis |
III plur. | perequitavĕrant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | perequitavĕro |
II sing. | perequitavĕris |
III sing. | perequitavĕrit |
I plur. | perequitaverĭmus |
II plur. | perequitaverĭtis |
III plur. | perequitavĕrint |
PRESENTE |
I sing. | pĕrĕquĭtem |
II sing. | pĕrĕquĭtes |
III sing. | pĕrĕquĭtet |
I plur. | pĕrĕquĭtēmus |
II plur. | pĕrĕquĭtētis |
III plur. | pĕrĕquĭtent |
IMPERFETTO |
I sing. | pĕrĕquĭtārem |
II sing. | pĕrĕquĭtāres |
III sing. | pĕrĕquĭtāret |
I plur. | pĕrĕquĭtarēmus |
II plur. | pĕrĕquĭtarētis |
III plur. | pĕrĕquĭtārent |
PERFETTO |
I sing. | perequitavĕrim |
II sing. | perequitavĕris |
III sing. | perequitavĕrit |
I plur. | perequitaverĭmus |
II plur. | perequitaverĭtis |
III plur. | perequitavĕrint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | perequitavissem |
II sing. | perequitavisses |
III sing. | perequitavisset |
I plur. | perequitavissēmus |
II plur. | perequitavissētis |
III plur. | perequitavissent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | pĕrĕquĭta |
II plur. | pĕrĕquĭtāte |
FUTURO |
II sing. | pĕrĕquĭtāto |
III sing. | pĕrĕquĭtāto |
II plur. | pĕrĕquĭtatōte |
III plur. | pĕrĕquĭtanto |
|
PARTICIPIO |
PRESENTE |
pĕrĕquĭtans, –antis |
FUTURO |
perequitatūrūs, –a, –ūm |
INFINITO |
PRESENTE |
pĕrĕquĭtāre |
PERFETTO |
perequitavisse |
FUTURO |
Singolare: | perequitatūrūm, –am, –ūm esse |
Plurale: | perequitatūros, –as, –a esse |
GERUNDIO |
Genitivo: | pĕrĕquĭtandi |
Dativo: | pĕrĕquĭtando |
Accusativo: | ad pĕrĕquĭtandum |
Ablativo: | pĕrĕquĭtando |
SUPINO |
perequitatum |
Vedi la forma passiva di questo lemma
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PEREQUITO100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|