paupĕror - Diatesi passiva
(paupĕro, paupĕras, pauperavi, pauperatum, paupĕrāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
paupĕror
II sing.
paupĕrāris, paupĕrāre
III sing.
paupĕrātur
I plur.
paupĕrāmur
II plur.
paupĕramĭni
III plur.
paupĕrantur
IMPERFETTO
I sing.
paupĕrābar
II sing.
paupĕrabāris, paupĕrabāre
III sing.
paupĕrabātur
I plur.
paupĕrabāmur
II plur.
paupĕrabamĭni
III plur.
paupĕrabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
paupĕrābor
II sing.
paupĕrabĕris, paupĕrabĕre
III sing.
paupĕrabĭtur
I plur.
paupĕrabĭmur
II plur.
paupĕrabimĭni
III plur.
paupĕrabuntur
PERFETTO
I sing.
pauperatus, –a, –um sum
II sing.
pauperatus, –a, –um es
III sing.
pauperatus, –a, –um est
I plur.
pauperati, –ae, –a sumus
II plur.
pauperati, –ae, –a estis
III plur.
pauperati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
pauperatus, –a, –um eram
II sing.
pauperatus, –a, –um eras
III sing.
pauperatus, –a, –um erat
I plur.
pauperati, –ae, –a eramus
II plur.
pauperati, –ae, –a eratis
III plur.
pauperati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
pauperatus, –a, –um ero
II sing.
pauperatus, –a, –um eris
III sing.
pauperatus, –a, –um erit
I plur.
pauperati, –ae, –a erimus
II plur.
pauperati, –ae, –a eritis
III plur.
pauperati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
paupĕrer
II sing.
paupĕrēris, paupĕrēre
III sing.
paupĕrētur
I plur.
paupĕrēmur
II plur.
paupĕremĭni
III plur.
paupĕrentur
IMPERFETTO
I sing.
paupĕrārer
II sing.
paupĕrarēris, paupĕrarēre
III sing.
paupĕrarētur
I plur.
paupĕrarēmur
II plur.
paupĕraremĭni
III plur.
paupĕrarentur
PERFETTO
I sing.
pauperatus, –a, –um sim
II sing.
pauperatus, –a, –um sis
III sing.
pauperatus, –a, –um sit
I plur.
pauperati, –ae, –a simus
II plur.
pauperati, –ae, –a sitis
III plur.
pauperati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
pauperatus, –a, –um essem
II sing.
pauperatus, –a, –um esses
III sing.
pauperatus, –a, –um esset
I plur.
pauperati, –ae, –a essemus
II plur.
pauperati, –ae, –a essetis
III plur.
pauperati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
paupĕrāre
II plur.
paupĕramĭni
FUTURO
II sing.
paupĕrātor
III sing.
paupĕrātor
II plur.
–
III plur.
paupĕrantor
PARTICIPIO
PERFETTO
pauperatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
paupĕrāri
PERFETTO
Singolare:
pauperatus, –a, –um esse
Plurale:
pauperati, –ae, –a esse
FUTURO
pauperatum esse
GERUNDIVO
paupĕrandus, –a, –um
SUPINO
pauperatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
paupĕror v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android