ŏrĭor - Diatesi attiva
(ŏrĭor, ŏrīris, ortus sum, ŏrīri)verbo intransitivo deponente IV coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
ŏrĭor
II sing.
ŏrīris, ŏrīre, ŏreris
III sing.
ŏrītur
I plur.
ŏrīmur
II plur.
ŏrimĭni
III plur.
ŏriuntur
IMPERFETTO
I sing.
ŏriēbar
II sing.
ŏriebāris, ŏriebāre
III sing.
ŏriebātur
I plur.
ŏriebāmur
II plur.
ŏriebamĭni
III plur.
ŏriebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
ŏrĭar
II sing.
ŏriēris, ŏriēre
III sing.
ŏriētur
I plur.
ŏriēmur
II plur.
ŏriemĭni
III plur.
ŏrientur
PERFETTO
I sing.
ortus, –a, –um sum
II sing.
ortus, –a, –um es
III sing.
ortus, –a, –um est
I plur.
orti, –ae, –a sumus
II plur.
orti, –ae, –a estis
III plur.
orti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
ortus, –a, –um eram
II sing.
ortus, –a, –um eras
III sing.
ortus, –a, –um erat
I plur.
orti, –ae, –a eramus
II plur.
orti, –ae, –a eratis
III plur.
orti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
ortus, –a, –um ero
II sing.
ortus, –a, –um eris
III sing.
ortus, –a, –um erit
I plur.
orti, –ae, –a erimus
II plur.
orti, –ae, –a eritis
III plur.
orti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
ŏrĭar
II sing.
ŏriāris, ŏriāre
III sing.
ŏriātur
I plur.
ŏriāmur
II plur.
ŏriamĭni
III plur.
ŏriantur
IMPERFETTO
I sing.
ŏrīrer
II sing.
ŏrirēris, ŏrirēre
III sing.
ŏrirētur, ŏrerētur
I plur.
ŏrirēmur
II plur.
ŏrirēmini
III plur.
ŏrirentur, ŏrerentur
PERFETTO
I sing.
ortus, –a, –um sim
II sing.
ortus, –a, –um sis
III sing.
ortus, –a, –um sit
I plur.
orti, –ae, –a simus
II plur.
orti, –ae, –a sitis
III plur.
orti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
ortus, –a, –um essem
II sing.
ortus, –a, –um esses
III sing.
ortus, –a, –um esset
I plur.
orti, –ae, –a essemus
II plur.
orti, –ae, –a essetis
III plur.
orti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
ŏrīre, ŏrēre
II plur.
ŏrīmĭni
FUTURO
II sing.
ŏrītor
III sing.
ŏrītor
II plur.
–
III plur.
ŏriuntor
INFINITO
PRESENTE
ŏrīri
PERFETTO
Singolare:
ortus, –a, –um esse
Plurale:
orti, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
ortūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
ortūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
ŏriens, –ientis
FUTURO
ortūrūs, –a, –ūm, ŏritūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
ortum
Passivo:
–
GERUNDIO
Genitivo:
ŏriendi
Dativo:
ŏriendo
Accusativo:
ŏriendum
Ablativo:
ŏriendo
GERUNDIVO
–
ŏrĭor v. intr. dep. IV coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android