optestor - Diatesi attiva
(optestor, optestāris, optestatus sum, optestāri)verbo transitivo deponente I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
optestor
II sing.
optestāris, optestāre
III sing.
optestātur
I plur.
optestāmur
II plur.
optestamĭni
III plur.
optestantur
IMPERFETTO
I sing.
optestābar
II sing.
optestabāris, optestabāre
III sing.
optestabātur
I plur.
optestabāmur
II plur.
optestabamĭni
III plur.
optestabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
optestābor
II sing.
optestabĕris, optestabĕre
III sing.
optestabĭtur
I plur.
optestabĭmur
II plur.
optestabimĭni
III plur.
optestabuntur
PERFETTO
I sing.
optestatus, –a, –um sum
II sing.
optestatus, –a, –um es
III sing.
optestatus, –a, –um est
I plur.
optestati, –ae, –a sumus
II plur.
optestati, –ae, –a estis
III plur.
optestati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
optestatus, –a, –um eram
II sing.
optestatus, –a, –um eras
III sing.
optestatus, –a, –um erat
I plur.
optestati, –ae, –a eramus
II plur.
optestati, –ae, –a eratis
III plur.
optestati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
optestatus, –a, –um ero
II sing.
optestatus, –a, –um eris
III sing.
optestatus, –a, –um erit
I plur.
optestati, –ae, –a erimus
II plur.
optestati, –ae, –a eritis
III plur.
optestati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
optester
II sing.
optestēris, optestēre
III sing.
optestētur
I plur.
optestēmur
II plur.
optestemĭni
III plur.
optestentur
IMPERFETTO
I sing.
optestārer
II sing.
optestarēris, optestarēre
III sing.
optestarētur
I plur.
optestarēmur
II plur.
optestaremĭni
III plur.
optestarentur
PERFETTO
I sing.
optestatus, –a, –um sim
II sing.
optestatus, –a, –um sis
III sing.
optestatus, –a, –um sit
I plur.
optestati, –ae, –a simus
II plur.
optestati, –ae, –a sitis
III plur.
optestati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
optestatus, –a, –um essem
II sing.
optestatus, –a, –um esses
III sing.
optestatus, –a, –um esset
I plur.
optestati, –ae, –a essemus
II plur.
optestati, –ae, –a essetis
III plur.
optestati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
optestāre
II plur.
optestamĭni
FUTURO
II sing.
optestātor
III sing.
optestātor
II plur.
–
III plur.
optestantor
INFINITO
PRESENTE
optestāri
PERFETTO
Singolare:
optestatus, –a, –um esse
Plurale:
optestati, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
optestatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
optestatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
optestans, –antis
FUTURO
optestatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
optestatum
Passivo:
optestatu
GERUNDIO
Genitivo:
optestandi
Dativo:
optestando
Accusativo:
optestandum
Ablativo:
optestando
GERUNDIVO
optestandus, –a, –um
optestor v. tr. dep. I coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android