opstruor - Diatesi passiva

(opstruo, opstruis, opstruxi, opstructum, opstruĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
opstruor
II sing.
opstruĕris, opstruĕre
III sing.
opstruĭtur
I plur.
opstruĭmur
II plur.
opstruimĭni
III plur.
opstruuntur
IMPERFETTO
I sing.
opstruēbar
II sing.
opstruebāris, opstruebāre
III sing.
opstruebātur
I plur.
opstruebāmur
II plur.
opstruebamĭni
III plur.
opstruebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
opstruar
II sing.
opstruēris, opstruēre
III sing.
opstruētur
I plur.
opstruēmur
II plur.
opstruemĭni
III plur.
opstruentur
PERFETTO
I sing.
opstructus, –a, –um sum
II sing.
opstructus, –a, –um es
III sing.
opstructus, –a, –um est
I plur.
opstructi, –ae, –a sumus
II plur.
opstructi, –ae, –a estis
III plur.
opstructi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
opstructus, –a, –um eram
II sing.
opstructus, –a, –um eras
III sing.
opstructus, –a, –um erat
I plur.
opstructi, –ae, –a eramus
II plur.
opstructi, –ae, –a eratis
III plur.
opstructi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
opstructus, –a, –um ero
II sing.
opstructus, –a, –um eris
III sing.
opstructus, –a, –um erit
I plur.
opstructi, –ae, –a erimus
II plur.
opstructi, –ae, –a eritis
III plur.
opstructi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
opstruar
II sing.
opstruāris, opstruāre
III sing.
opstruātur
I plur.
opstruāmur
II plur.
opstruamĭni
III plur.
opstruantur
IMPERFETTO
I sing.
opstruĕrer
II sing.
opstruerēris, opstruerēre
III sing.
opstruerētur
I plur.
opstruerēmur
II plur.
opstrueremĭni
III plur.
opstruerentur
PERFETTO
I sing.
opstructus, –a, –um sim
II sing.
opstructus, –a, –um sis
III sing.
opstructus, –a, –um sit
I plur.
opstructi, –ae, –a simus
II plur.
opstructi, –ae, –a sitis
III plur.
opstructi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
opstructus, –a, –um essem
II sing.
opstructus, –a, –um esses
III sing.
opstructus, –a, –um esset
I plur.
opstructi, –ae, –a essemus
II plur.
opstructi, –ae, –a essetis
III plur.
opstructi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
opstruĕre
II plur.
opstruimĭni
FUTURO
II sing.
opstruĭtor
III sing.
opstruĭtor
II plur.
III plur.
opstruuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
opstructus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
opstrui
PERFETTO
Singolare:
opstructus, –a, –um esse
Plurale:
opstructi, –ae, –a esse
FUTURO
opstructum esse
GERUNDIVO
opstruendus, –a, –um
SUPINO
opstructu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:OPSTRUOR100}}
---CACHE---