opstruor - Diatesi passiva
(opstruo, opstruis, opstruxi, opstructum, opstruĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
opstruor
II sing.
opstruĕris, opstruĕre
III sing.
opstruĭtur
I plur.
opstruĭmur
II plur.
opstruimĭni
III plur.
opstruuntur
IMPERFETTO
I sing.
opstruēbar
II sing.
opstruebāris, opstruebāre
III sing.
opstruebātur
I plur.
opstruebāmur
II plur.
opstruebamĭni
III plur.
opstruebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
opstruar
II sing.
opstruēris, opstruēre
III sing.
opstruētur
I plur.
opstruēmur
II plur.
opstruemĭni
III plur.
opstruentur
PERFETTO
I sing.
opstructus, –a, –um sum
II sing.
opstructus, –a, –um es
III sing.
opstructus, –a, –um est
I plur.
opstructi, –ae, –a sumus
II plur.
opstructi, –ae, –a estis
III plur.
opstructi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
opstructus, –a, –um eram
II sing.
opstructus, –a, –um eras
III sing.
opstructus, –a, –um erat
I plur.
opstructi, –ae, –a eramus
II plur.
opstructi, –ae, –a eratis
III plur.
opstructi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
opstructus, –a, –um ero
II sing.
opstructus, –a, –um eris
III sing.
opstructus, –a, –um erit
I plur.
opstructi, –ae, –a erimus
II plur.
opstructi, –ae, –a eritis
III plur.
opstructi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
opstruar
II sing.
opstruāris, opstruāre
III sing.
opstruātur
I plur.
opstruāmur
II plur.
opstruamĭni
III plur.
opstruantur
IMPERFETTO
I sing.
opstruĕrer
II sing.
opstruerēris, opstruerēre
III sing.
opstruerētur
I plur.
opstruerēmur
II plur.
opstrueremĭni
III plur.
opstruerentur
PERFETTO
I sing.
opstructus, –a, –um sim
II sing.
opstructus, –a, –um sis
III sing.
opstructus, –a, –um sit
I plur.
opstructi, –ae, –a simus
II plur.
opstructi, –ae, –a sitis
III plur.
opstructi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
opstructus, –a, –um essem
II sing.
opstructus, –a, –um esses
III sing.
opstructus, –a, –um esset
I plur.
opstructi, –ae, –a essemus
II plur.
opstructi, –ae, –a essetis
III plur.
opstructi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
opstruĕre
II plur.
opstruimĭni
FUTURO
II sing.
opstruĭtor
III sing.
opstruĭtor
II plur.
–
III plur.
opstruuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
opstructus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
opstrui
PERFETTO
Singolare:
opstructus, –a, –um esse
Plurale:
opstructi, –ae, –a esse
FUTURO
opstructum esse
GERUNDIVO
opstruendus, –a, –um
SUPINO
opstructu
Vedi la forma attiva di questo lemma
opstruor v. tr. III coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android