opservor - Diatesi passiva
(opservo, opservas, opservavi, opservatum, opservāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
opservor
II sing.
opservāris, opservāre
III sing.
opservātur
I plur.
opservāmur
II plur.
opservamĭni
III plur.
opservantur
IMPERFETTO
I sing.
opservābar
II sing.
opservabāris, opservabāre
III sing.
opservabātur
I plur.
opservabāmur
II plur.
opservabamĭni
III plur.
opservabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
opservābor
II sing.
opservabĕris, opservabĕre
III sing.
opservabĭtur
I plur.
opservabĭmur
II plur.
opservabimĭni
III plur.
opservabuntur
PERFETTO
I sing.
opservatus, –a, –um sum
II sing.
opservatus, –a, –um es
III sing.
opservatus, –a, –um est
I plur.
opservati, –ae, –a sumus
II plur.
opservati, –ae, –a estis
III plur.
opservati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
opservatus, –a, –um eram
II sing.
opservatus, –a, –um eras
III sing.
opservatus, –a, –um erat
I plur.
opservati, –ae, –a eramus
II plur.
opservati, –ae, –a eratis
III plur.
opservati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
opservatus, –a, –um ero
II sing.
opservatus, –a, –um eris
III sing.
opservatus, –a, –um erit
I plur.
opservati, –ae, –a erimus
II plur.
opservati, –ae, –a eritis
III plur.
opservati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
opserver
II sing.
opservēris, opservēre
III sing.
opservētur
I plur.
opservēmur
II plur.
opservemĭni
III plur.
opserventur
IMPERFETTO
I sing.
opservārer
II sing.
opservarēris, opservarēre
III sing.
opservarētur
I plur.
opservarēmur
II plur.
opservaremĭni
III plur.
opservarentur
PERFETTO
I sing.
opservatus, –a, –um sim
II sing.
opservatus, –a, –um sis
III sing.
opservatus, –a, –um sit
I plur.
opservati, –ae, –a simus
II plur.
opservati, –ae, –a sitis
III plur.
opservati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
opservatus, –a, –um essem
II sing.
opservatus, –a, –um esses
III sing.
opservatus, –a, –um esset
I plur.
opservati, –ae, –a essemus
II plur.
opservati, –ae, –a essetis
III plur.
opservati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
opservāre
II plur.
opservamĭni
FUTURO
II sing.
opservātor
III sing.
opservātor
II plur.
–
III plur.
opservantor
PARTICIPIO
PERFETTO
opservatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
opservāri
PERFETTO
Singolare:
opservatus, –a, –um esse
Plurale:
opservati, –ae, –a esse
FUTURO
opservatum esse
GERUNDIVO
opservandus, –a, –um
SUPINO
opservatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
opservor v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android