opportūnus

(opportunus, opportună, opportunum)

aggettivo I classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
opportunus
Gen.
opportuni
Dat.
opportuno
Acc.
opportunum
Abl.
opportuno
Voc.
opportune
PLURALE
Nom.
opportuni
Gen.
opportunōrum
Dat.
opportunis
Acc.
opportunos
Abl.
opportunis
Voc.
opportuni
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
opportună
Gen.
opportunae
Dat.
opportunae
Acc.
opportunam
Abl.
opportunā
Voc.
opportună
PLURALE
Nom.
opportunae
Gen.
opportunārum
Dat.
opportunis
Acc.
opportunas
Abl.
opportunis
Voc.
opportunae
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
opportunum
Gen.
opportuni
Dat.
opportuno
Acc.
opportunum
Abl.
opportuno
Voc.
opportunum
PLURALE
Nom.
opportuna
Gen.
opportunōrum
Dat.
opportunis
Acc.
opportuna
Abl.
opportunis
Voc.
opportuna




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:OPPORTUNUS100}}
---CACHE---