ŏnustor - Diatesi passiva
(ŏnusto, ŏnustas, onustatum, ŏnustāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
ŏnustor
II sing.
ŏnustāris, ŏnustāre
III sing.
ŏnustātur
I plur.
ŏnustāmur
II plur.
ŏnustamĭni
III plur.
ŏnustantur
IMPERFETTO
I sing.
ŏnustābar
II sing.
ŏnustabāris, ŏnustabāre
III sing.
ŏnustabātur
I plur.
ŏnustabāmur
II plur.
ŏnustabamĭni
III plur.
ŏnustabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
ŏnustābor
II sing.
ŏnustabĕris, ŏnustabĕre
III sing.
ŏnustabĭtur
I plur.
ŏnustabĭmur
II plur.
ŏnustabimĭni
III plur.
ŏnustabuntur
PERFETTO
I sing.
onustatus, –a, –um sum
II sing.
onustatus, –a, –um es
III sing.
onustatus, –a, –um est
I plur.
onustati, –ae, –a sumus
II plur.
onustati, –ae, –a estis
III plur.
onustati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
onustatus, –a, –um eram
II sing.
onustatus, –a, –um eras
III sing.
onustatus, –a, –um erat
I plur.
onustati, –ae, –a eramus
II plur.
onustati, –ae, –a eratis
III plur.
onustati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
onustatus, –a, –um ero
II sing.
onustatus, –a, –um eris
III sing.
onustatus, –a, –um erit
I plur.
onustati, –ae, –a erimus
II plur.
onustati, –ae, –a eritis
III plur.
onustati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
ŏnuster
II sing.
ŏnustēris, ŏnustēre
III sing.
ŏnustētur
I plur.
ŏnustēmur
II plur.
ŏnustemĭni
III plur.
ŏnustentur
IMPERFETTO
I sing.
ŏnustārer
II sing.
ŏnustarēris, ŏnustarēre
III sing.
ŏnustarētur
I plur.
ŏnustarēmur
II plur.
ŏnustaremĭni
III plur.
ŏnustarentur
PERFETTO
I sing.
onustatus, –a, –um sim
II sing.
onustatus, –a, –um sis
III sing.
onustatus, –a, –um sit
I plur.
onustati, –ae, –a simus
II plur.
onustati, –ae, –a sitis
III plur.
onustati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
onustatus, –a, –um essem
II sing.
onustatus, –a, –um esses
III sing.
onustatus, –a, –um esset
I plur.
onustati, –ae, –a essemus
II plur.
onustati, –ae, –a essetis
III plur.
onustati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
ŏnustāre
II plur.
ŏnustamĭni
FUTURO
II sing.
ŏnustātor
III sing.
ŏnustātor
II plur.
–
III plur.
ŏnustantor
PARTICIPIO
PERFETTO
onustatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
ŏnustāri
PERFETTO
Singolare:
onustatus, –a, –um esse
Plurale:
onustati, –ae, –a esse
FUTURO
onustatum esse
GERUNDIVO
ŏnustandus, –a, –um
SUPINO
onustatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
ŏnustor v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android