olfactor - Diatesi passiva

(olfacto, olfactas, olfactavi, olfactatum, olfactāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
olfactor
II sing.
olfactāris, olfactāre
III sing.
olfactātur
I plur.
olfactāmur
II plur.
olfactamĭni
III plur.
olfactantur
IMPERFETTO
I sing.
olfactābar
II sing.
olfactabāris, olfactabāre
III sing.
olfactabātur
I plur.
olfactabāmur
II plur.
olfactabamĭni
III plur.
olfactabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
olfactābor
II sing.
olfactabĕris, olfactabĕre
III sing.
olfactabĭtur
I plur.
olfactabĭmur
II plur.
olfactabimĭni
III plur.
olfactabuntur
PERFETTO
I sing.
olfactatus, –a, –um sum
II sing.
olfactatus, –a, –um es
III sing.
olfactatus, –a, –um est
I plur.
olfactati, –ae, –a sumus
II plur.
olfactati, –ae, –a estis
III plur.
olfactati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
olfactatus, –a, –um eram
II sing.
olfactatus, –a, –um eras
III sing.
olfactatus, –a, –um erat
I plur.
olfactati, –ae, –a eramus
II plur.
olfactati, –ae, –a eratis
III plur.
olfactati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
olfactatus, –a, –um ero
II sing.
olfactatus, –a, –um eris
III sing.
olfactatus, –a, –um erit
I plur.
olfactati, –ae, –a erimus
II plur.
olfactati, –ae, –a eritis
III plur.
olfactati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
olfacter
II sing.
olfactēris, olfactēre
III sing.
olfactētur
I plur.
olfactēmur
II plur.
olfactemĭni
III plur.
olfactentur
IMPERFETTO
I sing.
olfactārer
II sing.
olfactarēris, olfactarēre
III sing.
olfactarētur
I plur.
olfactarēmur
II plur.
olfactaremĭni
III plur.
olfactarentur
PERFETTO
I sing.
olfactatus, –a, –um sim
II sing.
olfactatus, –a, –um sis
III sing.
olfactatus, –a, –um sit
I plur.
olfactati, –ae, –a simus
II plur.
olfactati, –ae, –a sitis
III plur.
olfactati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
olfactatus, –a, –um essem
II sing.
olfactatus, –a, –um esses
III sing.
olfactatus, –a, –um esset
I plur.
olfactati, –ae, –a essemus
II plur.
olfactati, –ae, –a essetis
III plur.
olfactati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
olfactāre
II plur.
olfactamĭni
FUTURO
II sing.
olfactātor
III sing.
olfactātor
II plur.
III plur.
olfactantor
PARTICIPIO
PERFETTO
olfactatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
olfactāri
PERFETTO
Singolare:
olfactatus, –a, –um esse
Plurale:
olfactati, –ae, –a esse
FUTURO
olfactatum esse
GERUNDIVO
olfactandus, –a, –um
SUPINO
olfactatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:OLFACTOR100}}