offuscor - Diatesi passiva
(offusco, offuscas, offuscavi, offuscatum, offuscāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
offuscor
II sing.
offuscāris, offuscāre
III sing.
offuscātur
I plur.
offuscāmur
II plur.
offuscamĭni
III plur.
offuscantur
IMPERFETTO
I sing.
offuscābar
II sing.
offuscabāris, offuscabāre
III sing.
offuscabātur
I plur.
offuscabāmur
II plur.
offuscabamĭni
III plur.
offuscabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
offuscābor
II sing.
offuscabĕris, offuscabĕre
III sing.
offuscabĭtur
I plur.
offuscabĭmur
II plur.
offuscabimĭni
III plur.
offuscabuntur
PERFETTO
I sing.
offuscatus, –a, –um sum
II sing.
offuscatus, –a, –um es
III sing.
offuscatus, –a, –um est
I plur.
offuscati, –ae, –a sumus
II plur.
offuscati, –ae, –a estis
III plur.
offuscati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
offuscatus, –a, –um eram
II sing.
offuscatus, –a, –um eras
III sing.
offuscatus, –a, –um erat
I plur.
offuscati, –ae, –a eramus
II plur.
offuscati, –ae, –a eratis
III plur.
offuscati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
offuscatus, –a, –um ero
II sing.
offuscatus, –a, –um eris
III sing.
offuscatus, –a, –um erit
I plur.
offuscati, –ae, –a erimus
II plur.
offuscati, –ae, –a eritis
III plur.
offuscati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
offuscer
II sing.
offuscēris, offuscēre
III sing.
offuscētur
I plur.
offuscēmur
II plur.
offuscemĭni
III plur.
offuscentur
IMPERFETTO
I sing.
offuscārer
II sing.
offuscarēris, offuscarēre
III sing.
offuscarētur
I plur.
offuscarēmur
II plur.
offuscaremĭni
III plur.
offuscarentur
PERFETTO
I sing.
offuscatus, –a, –um sim
II sing.
offuscatus, –a, –um sis
III sing.
offuscatus, –a, –um sit
I plur.
offuscati, –ae, –a simus
II plur.
offuscati, –ae, –a sitis
III plur.
offuscati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
offuscatus, –a, –um essem
II sing.
offuscatus, –a, –um esses
III sing.
offuscatus, –a, –um esset
I plur.
offuscati, –ae, –a essemus
II plur.
offuscati, –ae, –a essetis
III plur.
offuscati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
offuscāre
II plur.
offuscamĭni
FUTURO
II sing.
offuscātor
III sing.
offuscātor
II plur.
–
III plur.
offuscantor
PARTICIPIO
PERFETTO
offuscatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
offuscāri
PERFETTO
Singolare:
offuscatus, –a, –um esse
Plurale:
offuscati, –ae, –a esse
FUTURO
offuscatum esse
GERUNDIVO
offuscandus, –a, –um
SUPINO
offuscatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
offuscor v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android