offucor - Diatesi passiva

(offuco, offucas, offucāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
offucor
II sing.
offucāris, offucāre
III sing.
offucātur
I plur.
offucāmur
II plur.
offucamĭni
III plur.
offucantur
IMPERFETTO
I sing.
offucābar
II sing.
offucabāris, offucabāre
III sing.
offucabātur
I plur.
offucabāmur
II plur.
offucabamĭni
III plur.
offucabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
offucābor
II sing.
offucabĕris, offucabĕre
III sing.
offucabĭtur
I plur.
offucabĭmur
II plur.
offucabimĭni
III plur.
offucabuntur
PERFETTO
I sing.
– sum
II sing.
– es
III sing.
– est
I plur.
– sumus
II plur.
– estis
III plur.
– sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– eram
II sing.
– eras
III sing.
– erat
I plur.
– eramus
II plur.
– eratis
III plur.
– erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
– ero
II sing.
– eris
III sing.
– erit
I plur.
– erimus
II plur.
– eritis
III plur.
– erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
offucer
II sing.
offucēris, offucēre
III sing.
offucētur
I plur.
offucēmur
II plur.
offucemĭni
III plur.
offucentur
IMPERFETTO
I sing.
offucārer
II sing.
offucarēris, offucarēre
III sing.
offucarētur
I plur.
offucarēmur
II plur.
offucaremĭni
III plur.
offucarentur
PERFETTO
I sing.
– sim
II sing.
– sis
III sing.
– sit
I plur.
– simus
II plur.
– sitis
III plur.
– sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– essem
II sing.
– esses
III sing.
– esset
I plur.
– essemus
II plur.
– essetis
III plur.
– essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
offucāre
II plur.
offucamĭni
FUTURO
II sing.
offucātor
III sing.
offucātor
II plur.
III plur.
offucantor
PARTICIPIO
PERFETTO
INFINITO
PRESENTE
offucāri
PERFETTO
Singolare:
Plurale:
FUTURO
GERUNDIVO
offucandus, –a, –um
SUPINO

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:OFFUCOR100}}